Απόψεις

Απόψεις ενός Άγγλου για το Ασβεστοχώρι (2)

Πριν από καιρό είχαμε αναδημοσιεύσει μία επιστολή που είχε δημοσιευτεί το Φεβρουάριο του 1989 στην εφημερίδα «Ασβεστοχώρι» (που εξέδιδε ο δημιουργός και υπεύθυνος αυτής της ιστοσελίδας, δημοσιογράφος, Νίκος Γιώτης), ενός Άγγλου, του Freddie Andrews, ο οποίος με επιστολή του στην εφημερίδα, περιέγραφε με γλαφυρό τρόπο, τους λόγους για τους οποίους αγάπησε τόσο το χωριό αυτό, και τον ώθησαν αργότερα, μόλις συνταξιοδοτήθηκε, με την καταγόμενη από το Ασβεστοχώρι σύζυγό του, να εγκατασταθεί μόνιμα σ’ αυτό. Όπως φαίνεται και από τα γραφόμενα του κ. Andrews, αρκετά έχουν αλλάξει στο Ασβεστοχώρι στα 23 αυτά χρόνια που πέρασαν. Τα περισσότερα όμως υφίστανται ακόμη και σήμερα και ίσως ορισμένα από αυτά να συνετέλεσαν ώστε κάποιοι κάτοικοι άλλων περιοχών να επιλέξουν κι εκείνοι το Ασβεστοχώρι ως μόνιμη κατοικία τους.

Σήμερα αναδημοσιεύουμε μία ακόμη επιστολή του που δημοσιεύτηκε τρεις μήνες αργότερα, το Μάιο του 1989 στην προαναφερόμενη εφημερίδα και σίγουρα παρουσιάζουν ενδιαφέρον οι λόγοι που τον οδήγησαν να επιλέξει τότε το Ασβεστοχώρι ως δεύτερη κατοικία του και αργότερα αφού συνταξιοδοτήθηκε ως μόνιμη κατοικία.

Η επιστολή του κ. Andrews έχει ως εξής:

“Πολλές φορές αναρωτιέμαι ΄΄γιατί διάλεξα το Ασβεστοχώρι ως δεύτερη κατοικία μου΄΄. Γιατί όχι κάπου σαν την Ισπανία, που το ταξίδι από την Αγγλία είναι πολύ πιο κοντινό και πιο φθηνό, διότι υπάρχει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη μεταξύ των δύο κρατών και αυτό βοηθά στη χαμηλή τιμή του εισιτηρίου. Επίσης τα σπίτια δεν είναι τόσο ακριβά και το επίπεδο της καθημερινής ζωής είναι φθηνό και γενικά ο τρόπος ζωής προχωρεί με σιγανό ρυθμό εφ’ όσον υπάρχει ΄΄Μανιάνα΄΄.

  Εκτός από τους οικογενειακούς μου δεσμούς, υπάρχουν άλλες σημαντικές διαφορές που με κάνουν να διαλέγω πάντα την Ελλάδα.

  Παραδείγματος χάριν, σε μερικά μέρη, οι τουρίστες και οι ξένοι που έχουν εγκατασταθεί στην Ισπανία, έχουν μετατρέψει το χαρακτήρα και τη μορφή της χώρας, που κανείς, ενώ βρίσκεται στην Ισπανία, πολύ πιθανόν να έχει την αίσθηση ότι είσαι στην Αγγλία ή Γερμανία ή Σουηδία κτλ. Σ’ αυτές τις περιοχές η όψη της Ισπανίας εξαφανίζεται.

  Ποτέ δεν μπορώ να φανταστώ πως κάτι τέτοιο θα συμβεί στην Ελλάδα. Αν και ο τουρισμός είναι ανεπτυγμένος ακόμη και στην ακμή του καλοκαιριού, ο τρόπος ζωής της Ελλάδας για την ώρα υπερνικά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα και όχι πουθενά αλλού. Ο Έλληνας ΄΄garcon΄΄ ενώ σου προσφέρει ΄΄hamburger and chips΄΄ αμέσως εξοικειώνεται μαζί σου και αρχίζει να διηγείται ιστορίες της ζωής του.

  Μια άλλη διαφορά, όταν το αεροπλάνο προσγειώνεται στη Θεσσαλονίκη και μόλις ακουμπήσει στο έδαφος, όλοι οι επιβάτες ξεσπούν σε αυθόρμητο χειροκρότημα. Αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Δεν το έχω συναντήσει πουθενά αλλού σ’ όλο τον κόσμο. Αν και μπορεί να προέρχεται από εκδήλωση φόβου και ανακούφιση μόλις το αεροπλάνο πατάει στη γη. Για κάποιον ξένο αυτό αποδεικνύει τον αμοιβαίο ανοιχτόκαρδο χαρακτήρα του Έλληνα.

  Και κάτι άλλο, ενώ παίρνεις το ταξί για κάποιο προορισμό, στη διαδρομή, άλλοι μπαίνουν, άλλοι βγαίνουν και μιλούν σαν να γνωρίζουν τον κατερχόμενο σε όλη τους τη ζωή. Και πάλι, αυτό το συναντάς μόνο στην Ελλάδα. Κανείς δεν παραπονιέται. Αν αυτό συνέβαινε στην Αγγλία, θα νόμιζες πως κάποιος προσπαθεί να μπει στην ατομική σου ζωή.

  Αλλά ασφαλώς ο κόσμος συνεχώς αλλάζει και συνήθως για κάτι πιο μοντέρνο και πιο αποτελεσματικό, αν και τα δύο δε συμφωνούν πάντα μαζί. Η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να αλλάζει τόσο γρήγορα και ολοκληρωτικά και αυτό ελκύει τον επισκέπτη ακόμη πιο πολύ. Στα μαγαζιά του Ασβεστοχωρίου, τα computer ήδη αρχίζουν να αντικαθιστούν το χαρτάκι με τις προσθέσεις και αφαιρέσεις, το τεφτέρι, καθώς και την παλαιά μέθοδο του συρταριού, όλα υποκύπτουν στην αποτελεσματική μηχανή. Αν και ακόμη ο παλαιός τρόπος ισχύει, εφ’ όσον υπάρχει η υπομονή του πελάτη. Ο παλαιός χτιστός φούρνος, αν και ο ηλεκτρισμός σιγά – σιγά έχει αντικαταστήσει το πουρνάρι, η αντανάκλαση της θερμοκρασίας από το τούβλο, φαίνεται στα κόκκινα μάγουλα του φούρναρη και η μυρωδιά του φρέσκου ψημένου ψωμιού μένουν αξέχαστα.

  Στην ανατολή και δύση του ήλιου, όταν στρέψεις το βλέμμα σου στην πλαγιά του βουνού, ακόμη αντικρίζεις τις διασπαρμένες γραμμές από τα πρόβατα και τα κατσίκια, που εδώ και χίλια χρόνια η σκηνή αυτή επαναλαμβάνεται δε θα κρατήσει όμως για πάντα, αλλά είναι μία αυτοτελής εικόνα του Ασβεστοχωρίου που ελπίζω ποτέ να μην αλλάξει, τουλάχιστον όσο ζω εγώ.

  Τώρα όταν με ρωτούν γιατί Ασβεστοχώρι; απαντώ επειδή ό,τι και να συμβεί, η ευκαιρία να δοκιμάσω και να γνωρίσω την πραγματικότητα της Ελλάδας, ακόμη και λίγο, με κάνει να αισθάνομαι πιο ικανοποιημένος από τη ζωή, όταν επιστρέφω στην Αγγλία”.

 Freddie Andrews  (Φρέντυ Άντριους)

Μάιος 1989

Καταχωρήθηκε επίσης σε Επίκαιρα θέματα | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Απόψεις ενός Άγγλου για το Ασβεστοχώρι (2)

Η τελευταία ευκαιρία

Μας είχε “σερβιριστεί” πολύ ωραία από το “περιβάλλον του” ως ο κ. “74%”, από το ποσοστό που συγκέντρωσε στις εκλογές του 2006. Επρόκειτο για τον δήμαρχο Πανοράματος που πίστεψαν πολλοί κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου πως ήταν η ευκαιρία ψηφίζοντάς τον να γίνει και η κωμόπολή μας σαν το… Πανόραμα. Μάταια κάποιοι Πανοραμίτες έλεγαν πως η εικόνα αυτή του Πανοράματος διαμορφώθηκε σταδιακά και σε βάθος χρόνου, βάζοντας σ΄ αυτήν ένα λιθαράκι όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι, με αποτέλεσμα να μη χρειάζονται σπουδαία έργα από τον νυν, Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, αλλά μόνο έργα για προβλήματα της καθημερινότητας (καμένες λάμπες κ.α.). Έλεγαν δηλαδή πως δεν είχε δοκιμαστεί σε δύσκολα, όπως τα προβλήματα που έπρεπε να επιλύσει στο Ασβεστοχώρι, που λίμναζαν επί χρόνια. Και μάλλον είχαν δίκιο…

“Τρόμαξαν” πάντως στο άκουσμα της υποψηφιότητας Καϊτεζίδη ακόμα και εν ενεργεία δήμαρχοι, όπως οι κύριοι Γεράνης και Καρτάλης και δεν τόλμησαν να κατεβάσουν τους “νικηφόρους” έως τότε συνδυασμούς τους, αλλά ο πρώτος εντάχθηκε στο… δυναμικό τού κ. “74%”, ενώ ο δεύτερος εγκατέλειψε την ενεργό δράση και δεν έθεσε υποψηφιότητα. Το αποτέλεσμα γνωστό. Παρ΄ όλη αυτή τη συσπείρωση το ποσοστό τού κ. Καϊτεζίδη έπεσε στο 56%, αλλά υπήρξε η υπόσχεση πως με τα έργα του θα το ξανανεβάσει στις εκλογές του 2014…

Ενώ απομένουν, πάντως, 17 μήνες για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές το ερώτημα αν μπορεί να τηρηθεί η υπόσχεση αυτή ηχεί ως ουτοπία, αφού τουλάχιστον στο Ασβεστοχώρι ψάχνουν οι δημότες να βρουν έστω και ένα έργο ουσίας που να έκανε. Αυτό δε το παραδέχονται δημοσίως και στενοί συγγενείς του Μιχάλη Γεράνη, όπως διαπιστώσαμε έκπληκτοι προ ημερών και ασφαλώς έχει κι αυτό τη σημασία του…

Οι Σύλλογοι Γονέων Σχολείων Ασβεστοχωρίου έδειξαν με ποικίλους τρόπους, όπως αυτόν της φωτογραφίας πέρσι, τη δυσφορία τους προς τον κ. Καϊτεζίδη για την καθυστέρηση ολοκλήρωσης του σχολικού συγκροτήματος στα “Μπουλουβάνια”

Ακόμη και η παράδοση του σχολικού συγκροτήματος στα “Μπουλουβάνια” που ξεκίνησε προ ετών και επρόκειτο να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι και να παραδοθεί σε χρήση τον περασμένο Σεπτέμβριο και μετά τη νέα παράταση, το νέο έτος, σύμφωνα με δελτίο τύπου του δημάρχου θα λειτουργήσει τον… επόμενο Σεπτέμβριο! Ίσως επειδή θα είναι πιο κοντά στις εκλογές του Ιούνη του ’14 και συνεπώς από το προσεχές καλοκαίρι θα αρχίσει ουσιαστικά η προεκλογική περίοδος. Στο θέμα αυτό λυπάμαι τα παιδιά της Γ’ Λυκείου που ήλπιζαν πως θα φοιτήσουν σ’ αυτό έστω και για λίγους μήνες, γιατί όταν θεμελιώθηκε το σχολικό συγκρότημα φοιτούσαν στο δημοτικό και μεγάλωσαν με αυτή την υπόσχεση: πως κάποια μέρα θα έκαναν τα μαθήματά τους σ’ αυτό…

Τα παιδιά της Γ’ Λυκείου αγωνιούσαν περισσότερο από κάθε άλλον για την ολοκλήρωση του σχολικού συγκροτήματος, αφού παρά τις εκάστοτε υποσχέσεις των αρμόδιων δε θα φοιτήσουν σ’ αυτό. Γι αυτό κατά την τελευταία τους κινητοποίηση το επισκέφθηκαν και έβγαλαν… αναμνηστικές φωτογραφίες

Από την άλλη οι δημότες κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου παρακολουθούν μέσω των δελτίων τύπου του δήμου για έργα και παρεμβάσεις που γίνονται κυρίως στο Πανόραμα και ελάχιστα σε άλλα δημοτικά διαμερίσματα. Σχεδόν τίποτε όμως στο Ασβεστοχώρι. “Φαίνεται πως μας θεωρεί δεδομένους ψηφοφόρους του” έλεγε κάποιος πρόσφατα, “αλλά οι κάλπες του Ασβεστοχωρίου θα κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις γι αυτόν στις προσεχείς εκλογές”, συμπλήρωσε. Άλλος δε υπενθύμιζε πως στην ανοιχτή συζήτηση με τους κατοίκους που έγινε το φθινόπωρο τού είχαν ζητήσει ορισμένοι, κάποια στιγμή να… περπατήσει ο ίδιος τους δρόμους της κωμόπολής τους και να δει “ιδίοις όμασι” τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά αφού δεν το έκανε προεκλογικά, αλλά όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, εννοούσαν να το κάνει άμεσα, πριν από την επόμενη προεκλογική περίοδο, γιατί τότε θα αποτελεί κοροϊδία.

Κατά τα άλλα η “αλλαγή” δημοτικής αρχής, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, με την αδράνειά της, διέψευσε τις προσδοκίες της πλειοψηφίας των κατοίκων τού Ασβεστοχωρίου, που περίμεναν έργα ουσίας όπως προτρέπαμε τον δήμαρχο και στο αντίστοιχο άρθρο μας πέρσι τέτοια μέρα. Ίσως, όμως, προλαβαίνει ακόμη αν ενεργοποιηθεί άμεσα να διασώσει τη φήμη που τον ακολουθούσε προεκλογικά. Αρκεί να συνειδητοποιήσει πως το 2013 είναι μάλλον “η τελευταία ευκαιρία”. Για το Ασβεστοχώρι, αλλά ίσως και για εκείνον…

Καλή χρονιά σε όλους.

Νίκος Γιώτης

Καταχωρήθηκε επίσης σε Δημοτικά, Εκπαίδευση, Επίκαιρα θέματα | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η τελευταία ευκαιρία

Ο Ξηροπόταμος και η “κοιλάδα των αηδονιών”

Το πέτρινο γεφύρι, βυζαντινό σύμφωνα με ειδικούς, από το οποίο περνούσαν τον Ξηροπόταμο όσοι Ασβεστοχωρίτες πηγαινοέρχονταν στη Θεσσαλονίκη πεζοί ή με τα υποζύγιά τους μέχρι τη δεκαετία του ’50. Σήμερα περνούν από αυτό μόνον περιπατητές

Ελάχιστοι ίσως κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου και της ευρύτερης περιοχής γνωρίζουν την ονομασία του. Οι περισσότεροι τον αναφέρουν ως «το ρέμα ή η κοιλάδα του Ασβεστοχωρίου», παρότι όλοι οι χάρτες της περιοχής το αναφέρουν ως Ξηροπόταμο. Πρόκειται για το ποτάμι, κατά άλλους χείμαρρο, που πηγάζει από την Εξοχή, και διασχίζοντας το Ασβεστοχώρι, περνάει από το Ρετζίκι (Πεύκα), την Πολίχνη και άλλες περιοχές του Πολεοδομικού συγκροτήματος καταλήγει στη θάλασσα κοντά στο Δενδροπόταμο.

Η σημασία του για την περιοχή είναι μεγάλη επειδή αποτελεί ένα ενεργό οικοσύστημα που δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έτυχε από την Πολιτεία, της προστασίας που του αξίζει, παρότι έχει χαρακτηριστεί “Τόπος Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους”.

Στο παρελθόν κάτοικοι των περιοχών από τις οποίες διέρχεται υποστήριζαν πως ανεπεξέργαστα λύματα μέσω παράνομων αγωγών αποχέτευσης κατέληγαν σ’ αυτόν ρυπαίνοντας τον υδάτινο όγκο του και προκαλώντας επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης και συχνά έντονη δυσοσμία, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες .
Εκτός από τα λύματα, κατά διαστήματα ασυνείδητοι έριχναν μπάζα και σκουπίδια σ’ αυτόν, ρυπαίνοντάς τον ακόμη περισσότερο.

Παλιότερα χάρη στη ροή των νερών του Ξηροπόταμου λειτουργούσαν νερόμυλοι στους οποίους οι Ασβεστοχωρίτες μετέτρεπαν τα δημητριακά τους σε αλεύρι. Οι μεγαλύτεροι ήταν στην Αγία Κυριακή και στη στροφή Φιλύρου.

Από τα έργα που έγιναν και σκεπάστηκε το ρέμα στην περιοχή του πάρκου Ασβεστοχωρίου. Στο βάθος διακρίνεται το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου που σώζεται μέχρι σήμερα

Από την κατασκευή των έργων στην περιοχή “Γκιούρα”, στη συμβολή των οδών Δημοκρατίας και Σκουφά. Δεξιά το σπίτι του Βασ. Παπακυριακού

Μέχρι το 1970 διέρχονταν μέσα από το Ασβεστοχώρι. Τη χρονιά εκείνη, όμως, σκεπάστηκε και τα νερά του πλέον περνούν υπογείως μέσα από θόλο που έχει δημιουργηθεί, από την περιοχή «Γκόρνα» έως την πίσω πλευρά του ΙΚΑ. Το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται κάτω από την οδό Δημοκρατίας, δηλαδή τον κεντρικό δρόμο που ανεβαίνει προς την Εξοχή. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι περνούσε στην περιοχή του πάρκου ακριβώς από το σημείο όπου έχει κτιστεί το πρώην Δημαρχείο!

Η κοιλάδα του Ξηροποτάμου έχει και ιστορική σημασία για το Ασβεστοχώρι αφού στις 26 Ιουλίου 1944, εκτελέστηκαν σ’ αυτήν από τις δυνάμεις κατοχής 16 πατριώτες. Στιγμιότυπο από επιμνημόσυνη δέηση

Λίγο πιο κάτω από την παλιά πύλη του Σανατορίου (σήμερα «Νοσοκομείο Παπανικολάου») μέσα στην κοιλάδα του Ξηροποτάμου, στις 26 Ιουλίου 1944, οι ταγματασφαλίτες (Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών), εκτέλεσαν 15 αντιστασιακούς από το Ασβεστοχώρι και υπαλλήλους του Σανατορίου. Συνεπώς ο Ξηροπόταμος είναι άρρηκτα δεμένος και με την ιστορία του Ασβεστοχωρίου.

Για την αξιοποίηση της πανέμορφης κοιλάδας του Ξηροποτάμου, της κοιλάδας του Ασβεστοχωρίου, υπήρξαν κατά καιρούς προτάσεις ευαισθητοποιημένων πολιτών, χωρίς όμως αυτές να ληφθούν υπόψη από τους εκάστοτε τοπικούς μας… άρχοντες. Όπως του συνταξιούχου πλέον φαρμακοποιού του Ασβεστοχωρίου, Δημήτρη Παπαδόπουλου, η άποψη – πρόταση του οποίου φιλοξενήθηκε στο τεύχος της εφημερίδας «Ασβεστοχώρι» του Φεβρουαρίου του 1989, που εξέδιδε ο γράφων,  την οποία χαρακτήριζε «κοιλάδα των αηδονιών» έγραφε τα εξής:

«Ένα παραδεισένιο κομμάτι δίπλα μας και όμως πόσοι από μας το γνωρίζουν και πόσο το χαίρονται;

Στο περιοδικό «Τεχνική Ενημέρωση» (τεύχος 45-46 1987) του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος διαβάζουμε ότι πριν από χρόνια, η κοιλάδα (Ρετζίκι – Ασβεστοχώρι – Εξοχή) κηρύχτηκε «Τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλους».

Από τότε τι βλέπουμε; Παράνομα εγκληματικά μπαλώματα, για τη δημιουργία οικοπέδων αξίας αρκετών εκατομμυρίων, βέβαια και σκουπίδια, πολλά σκουπίδια, που εκτός από το απαράδεκτο θέαμα που προσφέρουν στον περαστικό, αποτελούν και μια μόνιμη εστία μόλυνσης για τους κατοίκους της περιοχής.

Και δίκαια αναρωτιέται κανείς: καλά, δεν υπάρχει, κάποιος υπεύθυνος για την τήρηση των αποφάσεων της πολιτείας;

Εμείς θα ρωτήσουμε πρώτα τους κ. προέδρους της περιοχής, μήπως μπορούν να μας πληροφορήσουν σχετικά, και στη συνέχεια, θα τους παρακαλέσουμε να ξεκινήσουν με τον καινούριο χρόνο, μια συντονισμένη προσπάθεια για τη διάσωση και αξιοποίηση της κοιλάδας.

Και να πως φανταζόμαστε αυτή την αξιοποίηση: ένας πεζόδρομος μέσα στη ρεματιά από Ρετζίκι ως Εξοχή, που θα προσφέρει στον επισκέπτη έναν ονειρεμένο περίπατο, όπου τα πλατάνια και η φυσική βλάστηση θα συμπληρώνονται με τριανταφυλλιές και πικροδάφνες, λυγαριές και μυρτιές, πυράκανθους, κλαίουσες και ό,τι άλλο θα μπορούσαν να συστήσουν οι ειδικοί.

Ακόμα, αναψυκτήρια σε κατάλληλα διαμορφωμένες θέσεις, παιδικές χαρές, χώρος για καλλιτεχνικές και μουσικές εκδηλώσεις, χώροι για αθλοπαιδιές και άλλα, θα κάνουν την κοιλάδα να είναι ουσιαστικά «ιδιαίτερου φυσικού κάλους». Ευελπιστούμε, ο χώρος αυτός με τη ζωντανή σημερινή φυσική του ομορφιά, να γίνει ένας νέος ισχυρός πόλος έλξης τουριστών στην περιοχή μας και γενικότερα στην ευρύτερη περιοχή Θεσσαλονίκης, συμπληρώνοντας τους άλλους δύο πόλους της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης και της Αρχαίας (Μουσεία, Βεργίνα κτλ). Χιλιάδες τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο φτάνουν στη Ρόδο για να επισκεφθούν την αρχαία Λίνδο και τον Πύργο των Ιπποτών. Πόσοι όμως, θα φύγουν χωρίς να έχουν κάνει έναν περίπατο στην «κοιλάδα με τις πεταλούδες»;

Στην Κρήτη ο ξένος, αφού θαυμάσει τα ανάκτορα της Κνωσού και της Φαιστού δε θα παραλείψει να πεταχτεί και ως το «Φαράγγι της Σαμαριάς».

Επειδή όμως ένα τέτοιο έργο δεν είναι στα μέτρα μιας ή δυο Κοινοτήτων, θα απευθύνουμε και στον κ. δήμαρχο της Θεσσαλονίκης με την ελπίδα να δει τη διάσωση και αξιοποίηση της κοιλάδας μας, με το ίδιο κέφι δημιουργίας που βλέπει τα έργα του δήμου του. Ακόμα θα παρακαλέσουμε τον κ. νομάρχη, να υποστηρίξει το όλο έργο από την πλευρά της διάσωσης και διατήρησης, ενώ για την αξιοποίηση θα παρακαλέσουμε τον κ. υπουργό Μακεδονίας – Θράκης, που το ενδιαφέρον και η αγάπη του για την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης είναι σε όλους γνωστά, να αναλάβει με το κύρος του την υποστήριξη των έργων διαμόρφωσης της κοιλάδας στην Ε.Ο.Κ. (Μεσογειακά προγράμματα κτλ)   

Προσωπικά πιστεύω, ότι, αν μάθουν οι οικολόγοι της Ε.Ο.Κ. ότι σε απόσταση δύο βημάτων από μία μεγαλούπολη, υπάρχει ακόμα σήμερα, μια τέτοια φυσική κοιλάδα, που μπορεί να τους καλέσει ένα καλοκαιριάτικο βράδυ σε συναυλία αηδονιών, το όραμά μας της «Κοιλάδας των αηδονιών και των τριανταφυλλιών» θα γίνει πραγματικότητα.

Δε μένει λοιπόν σε μας παρά να ευχηθούμε, το 1989 να είναι η χρόνια που θ΄ αρχίσει η αξιοποίηση της περιοχής μας για μια αληθινά καλύτερη ποιότητα ζωής».

Όπως όλοι διαπιστώνουμε οι ευχές του κ. Παπαδόπουλου να αρχίσει τη χρονιά εκείνη η αξιοποίηση της κοιλάδας δεν ευοδώθηκαν, ούτε τότε ούτε κατά τα επόμενα 23 χρόνια που πέρασαν. Ουδείς από τους κοινοτάρχες ή δημάρχους που εκλέχτηκαν από τότε (Χριστοδούλου, Γεράνης, Καϊτεζίδης) έδειξε ενδιαφέρον να κάνει όχι όλα αυτά που πρότεινε ο κ. Παπαδόπουλος, αλλά οτιδήποτε ώστε να δείξει την ευαισθησία του για αυτόν τον «Τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλους» που ομορφαίνει την περιοχή μας.

Ελπίζουμε στο μέλλον να υπάρξει η ανάλογη ευαισθησία και ο απαιτούμενος σεβασμός από όλους: κατοίκους, δημοτικές αρχές και φορείς της περιοχής προς την  κοιλάδα του Ξηροποτάμου ή “κοιλάδα των αηδονιών”, προστατεύοντάς την από κάθε είδους ρύπανση, γιατί μόνο οφέλη έχουν και θα έχουν όλοι από αυτην, έστω και αν παραμένει αναξιοποίητη…

Νίκος Γιώτης

Καταχωρήθηκε επίσης σε Επίκαιρα θέματα, Περιβάλλον | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο Ξηροπόταμος και η “κοιλάδα των αηδονιών”

Υπό κατάληψη το γυμνάσιο και το λύκειο Ασβεστοχωρίου

Η «μόδα» των καταλήψεων των γυμνασίων και των λυκείων που από τη δεκαετία του ’90 ζημιώνει μόνο τους μαθητές, αφού χάνουν μαθήματα, αλλά και τα σχολεία όταν υφίστανται καταστροφές, «χτύπησε» και φέτος το Ασβεστοχώρι. Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, πλήττει από σήμερα το γυμνάσιο και το λύκειό του, τα οποία τελούν υπό κατάληψη από μαθητές που έχουν ορισμένα αιτήματα, τα περισσότερα από τα οποία υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς όμως να έχουν επιλυθεί μέσω της συγκεκριμένης μορφής αγώνα. Και παρότι οι μαθητές γνωρίζουν ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι διεκδίκησης των, δίκαιων στην πλειονότητά τους, αιτημάτων, επιμένουν στην κατάληψη, η οποία ουσιαστικά πλήττει μόνον εκείνους (και κυρίως τους μαθητές της Γ’ λυκείου ενόψει των πανελλαδικών εξετάσεων) και όχι εκείνους προς τους οποίους απευθύνονται τα αιτήματα. Γιατί συνήθως μετά τη λήξη μιας κατάληψης οι μαθητές έχουν χάσει πολύτιμο εκπαιδευτικό χρόνο ο οποίος δύσκολα αναπληρώνεται, ενώ η πλειονότητά τους αποσυντονίζεται και χρειάζεται αρκετή προσπάθεια από τους ίδιους και τους καθηγητές τους για να συνεχίσουν την όποια εκπαιδευτική προσπάθειά τους.

Το ερώτημα που ορθώς τίθεται από τους μαθητές: «Όταν έχουμε τέτοια προβλήματα, δεν πρέπει να αγωνιστούμε για την επίλυσή τους; Να μην παλέψουμε για την επίλυσή τους;»

Η απάντηση είναι ασφαλώς και να αγωνιστούν, να παλέψουν, αλλά με ανοιχτά σχολεία. Να διεκδικήσουν από κοινού με τους συλλόγους γονέων και άλλους φορείς του τόπου, αλλά με ανοιχτά σχολεία και όχι με μεθόδους που ζημιώνουν κυρίως εκείνους.

Με λίγη φαντασία μπορούν να βρουν καινούργιους τρόπους αγώνα που θα στρέψουν επάνω τους τα βλέμματα της κοινής γνώμης και συγχρόνως των υπευθύνων στους οποίους απευθύνονται για να επιλύσουν τα προβλήματα των σχολείων του Ασβεστοχωρίου. Γιατί σίγουρα υπάρχουν άλλοι τρόποι διεκδίκησης και προβολής των αιτημάτων περισσότερο πρωτότυποι και αποτελεσματικοί από την κατάληψη, η οποία ουσιαστικά αποτελεί «κλείσιμο των σχολείων». Από τους μαθητές εξαρτάται αν θα πάψουν να ακολουθούν τη «μόδα» αυτή (των καταλήψεων) και να επινοήσουν άλλους τρόπους διεκδίκησης που θα τους ωφελούν περισσότερο παρά θα τους βλάπτουν

Το testasv.local, η ηλεκτρονική εφημερίδα του Ασβεστοχωρίου, είναι ανοιχτή σε όλες τις απόψεις που αφορούν το καυτό αυτό θέμα και θα τις φιλοξενήσει από όπου κι αν προέρχονται.

Νίκος Γιώτης

Καταχωρήθηκε επίσης σε Άρθρα, Εκπαίδευση, Επίκαιρα θέματα, Κινητοποιήσεις | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Υπό κατάληψη το γυμνάσιο και το λύκειο Ασβεστοχωρίου

Δ. Παπαϊωάννου: «Πρέπει να αποκτήσουμε νοοτροπία νικητή»

Ούτε χθες ήρθε η πολυπόθητη 1η νίκη της ομάδας ποδοσφαίρου της Νέας Γενεάς για το πρωτάθλημα της Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣΜ. Και σ’ αυτό το παιχνίδι, με τη Νίκη Ευκαρπίας, η ομάδα του Ασβεστοχωρίου ξεκίνησε νωθρά και βρέθηκε στο ημίχρονο να χάνει με 1-0.

Στο Β΄ ημίχρονο όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια της μπήκε δυνατά και… φουλάρισε τις μηχανές της, ισοφάρισε αλλά στη συνέχεια «κατέβασε στροφές» λες και οι παίκτες της δεν πίστευαν ότι μπορούσαν να κατακτήσουν τη νίκη, που θα τους απομάκρυνε από την τελευταία θέση τής βαθμολογίας που μοιράζεται με δύο ακόμη ομάδες. Και σα να μην έφτανε αυτό, με την εκπνοή του αγώνα, δέχθηκε ένα γκολ απευθείας από φάουλ (από φάουλ ισοφαρίστηκε και την περασμένη Κυριακή), και έχασε κι αυτόν τον αγώνα.

Μετά και από την ήττα αυτή άρχισε να πλανάται πάνω από το Ασβεστοχώρι, ο «εφιάλτης» του περσινού σκηνικού, οπότε η ομάδα μετά από ένα κακό ξεκίνημα πάλευε ολόκληρο το Β΄ γύρο για την παραμονή της στην κατηγορία, την οποία πέτυχε σε αγώνα μπαράζ.

Καθοριστική για το μέλλον της Νέας Γενεάς στο φετινό πρωτάθλημα θεωρεί ο προπονητής της, Δημήτρης Παπαϊωάννου, την επίτευξη μιας νίκης, που «θα την… ξεμπλοκάρει από την τελευταία θέση της βαθμολογίας αλλά κυρίως θα ανεβάσει την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών της», δήλωσε στο testasv.local, ερωτηθείς σχετικά.

«Πρέπει να αποκτήσουμε νοοτροπία νικητή και για να γίνει αυτό πρέπει να δείξουν οι παίκτες μου εμπιστοσύνη στον εαυτό τους», δήλωσε χαρακτηριστικά. Πρόσθεσε δε πως «για να γίνει αυτό πρέπει να μπαίνουν δυνατά και αποφασιστικά από την αρχή του αγώνα. Γιατί συνήθως στο Α΄ ημίχρονο μπαίνουν νωχελικά, ενώ στο Β΄ παίζουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Ασφαλώς, εκτός των παραπάνω, στο ποδόσφαιρο χρειάζεται και λίγη τύχη που ως τώρα εμείς δεν την είχαμε», υπογράμμισε ο κ. Παπαϊωάννου.

Πιστεύουμε πως το παιχνίδι τής επόμενης αγωνιστικής με το Φίλυρο, ως γειτονικό ντέρμπι που είναι, ίσως ενδείκνυται για μία τονωτική νίκη που θα αναπτερώσει το ηθικό των ποδοσφαιριστών της ιστορικής ομάδας της κωμόπολής μας και θα αποτελέσει την αρχή μιας αξιοπρεπούς πορείας στο πρωτάθλημα…

Νίκος Γιώτης

Καταχωρήθηκε επίσης σε Αθλητισμός, Επίκαιρα θέματα, Νέα Γενεά: Αγώνες - Δραστηριότητες | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Δ. Παπαϊωάννου: «Πρέπει να αποκτήσουμε νοοτροπία νικητή»


Powered by WordPress.