Καλωσορίσατε!

Το Ασβεστοχώρι είναι ένα από τα πλέον αναπτυσσόμενα προάστια της Θεσσαλονίκης, αφού το επιλέγουν ως μόνιμη κατοικία πολλοί Θεσσαλονικείς για το εξαιρετικό του κλίμα, τη θαυμάσια τοποθεσία όπου βρίσκεται και επειδή υπάρχει γρήγορη πρόσβαση σ’ αυτό από την πόλη.

Ενημέρωση

Εκδήλωση μνήμης για τους εκτελεσθέντες στο Ασβεστοχώρι τον Ιούλιο του 1944

Εκδήλωση μνήμης πραγματοποιήθηκε στο Ασβεστοχώρι για τους εκτελεσθέντες από τα στρατεύματα Κατοχής, στις 20 και 26 Ιουλίου 1944, οπότε οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής και οι Έλληνες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες), αφού συγκέντρωσαν τους κατοίκους του χωριού, καθώς και υπαλλήλους και ασθενείς του Σανατορίου Ασβεστοχωρίου (που μετεξελίχθηκε το 1983 στο Γενικό Περιφερειακό Νοσοκομείο “Γ. Παπανικολάου”), επέλεξαν μετά από προδοσία και σκότωσαν 17 πατριώτες (ο ένας υπέκυψε μετά από τον ανελέητο ξυλοδαρμό του).

Η εκτέλεση έγινε, όπως είπαν, ως αντίποινα για την επίθεση των ανταρτών τη νύχτα της 12ης προς 13η Ιουλίου του ’44 στο Σανατόριο προκειμένου να πάρουν φάρμακα και τρόφιμα.

Το σημείο της εκτέλεσης επιλέχτηκε συμβολικά, επειδή εκεί οι αντάρτες, μετά από ανταλλαγή πυρών, σκότωσαν -εκείνο το βράδυ- δύο Γερμανούς αξιωματικούς και τραυμάτισαν δύο στρατιώτες.

Είχε προηγηθεί έξι μέρες νωρίτερα, στις 20 Ιουλίου, γιορτή του Προφήτη Ηλία, στην ευρύτερη περιοχή του Δάσους Κουρί (“τοποθεσία Πλότσια”, η σύλληψη -επίσης μετά από προδοσία- τεσσάρων συνδέσμων του ΕΑΜ και η εκτέλεση των τριών από αυτούς (ο τέταρτος λόγω του νεαρού της ηλικίας του στάλθηκε σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας).

Στον τόπο της εκτέλεσης έγινε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πατριωτών, κατάθεση στεφάνων, προσκλητήριο νεκρών, τήρηση ενός λεπτού σιγής και ανάκρουση του εθνικού ύμνου.

Τον δήμαρχο Πυλαίας-Χορτιάτη, όπου ανήκει διοικητικά το Ασβεστοχώρι, Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, εκπροσώπησε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος αναφέρθηκε στα θλιβερά γεγονότα του Ιουλίου του 1944.

Στην εκδήλωση παρέστησαν -μεταξύ άλλων- ο υφυπουργός Υγείας Δημήτρης Βαρτζόπουλος, η εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος “Νίκη”, Κλεοπάτρα Μαυροματάκη, ο αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Στάθης Αβραμίδης, η πρόξενος της Κύπρου στη Θεσσαλονίκη, Γεωργία Παντελίδου, η υποπρόξενος της Γερμανίας, Λαρίσα Γκάσερ, ο εκπρόσωπος του Γ’ Σώματος Στρατού, συνταγματάρχης Νικόλαος Δρόσος, ο εκπρόσωπος του Πυροσβεστικού Σώματος, υποστράτηγος Παναγιώτης Μπαθρέλλος, ο εκπρόσωπος της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, ταξίαρχος Στέλιος Τσιάκαλος, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τουρισμού Πυλαίας – Χορτιάτη, Άρτεμις Αγαθοκλέους, ο πρόεδρος τη Κοινότητας Ασβεστοχωρίου, Σίμος Τάνης, ο πρόεδρος της Κοινότητας Εξοχής, Χρήστος Μητσάκης, οι σύμβουλοι του Τοπικού Συμβουλίου Ασβεστοχωρίου, Ντίνα Χαρτοματσίδου Κούκου και Γιώργος Κολοκοτρώνης, ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων Ολοκαυτώματος Χορτιάτη, Εμμανουήλ Γκουραμάνης, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Ασβεστοχωρίου, Λίζα Κουκέλη, η εκπρόσωπος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Κυριών Ασβεστοχωρίου, Αναστασία Δούκα – Βασιλειάδου, η εκπρόσωπος του Μουσικοχορευτικού Λαογραφικού Συλλόγου Ασβεστοχωρίου, Ζωή Παπακυριακού, ο πρόεδρος του Κοινωνικού Πολιτιστικού Συλλόγου Κατοίκων της Κοινότητας Εξοχής, Γιώργος Μπαχαρίδης, η εκπρόσωπος της Κίνησης Επικοινωνίας Πολιτών Φιλύρου, Ολυμπία Δημάρατου.

Τελετάρχης της εκδήλωσης ήταν η αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Περιβάλλοντος και ανακύκλωσης της Δημοτικής Ενότητας Χορτιάτη, Παρασκευή Λιόλιου.

ΝΙΚΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

 

 

 

 

Την προσεχή Κυριακή το μνημόσυνο των εκτελεσθέντων της 20ης και 26ης Ιουλίου 1944 στο Ασβεστοχώρι

Συμπληρώνονται 81 χρόνια από την 26η Ιουλίου 1944, οπότε οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής και οι Έλληνες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες), αφού συγκέντρωσαν τους κατοίκους του χωριού, καθώς και υπαλλήλους και ασθενείς του Σανατορίου Ασβεστοχωρίου (που μετεξελίχθηκε το 1983 στο Γενικό Περιφερειακό Νοσοκομείο “Γ. Παπανικολάου”), επέλεξαν μετά από προδοσία και σκότωσαν 17 πατριώτες (ο ένας υπέκυψε μετά από τον ανελέητο ξυλοδαρμό του).

Η εκτέλεση έγινε, όπως είπαν, ως αντίποινα για την εισβολή των ανταρτών τη νύχτα της 12ης προς 13η Ιουλίου του ’44 στο Σανατόριο, προκειμένου να πάρουν φάρμακα και τρόφιμα.

Το σημείο της εκτέλεσης επιλέχτηκε συμβολικά, επειδή εκεί οι αντάρτες, μετά από ανταλλαγή πυρών, σκότωσαν -εκείνο το βράδυ- δύο Γερμανούς αξιωματικούς και τραυμάτισαν δύο στρατιώτες.

Είχε προηγηθεί έξι μέρες νωρίτερα, στις 20 Ιουλίου, γιορτή του Προφήτη Ηλία, στην ευρύτερη περιοχή του Δάσους Κουρί, η σύλληψη -επίσης μετά από προδοσία- τεσσάρων συνδέσμων του ΕΑΜ και η εκτέλεση των τριών από αυτούς (ο τέταρτος λόγω του νεαρού της ηλικίας του στάλθηκε σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας).

Στιγμιότυπο από παλιότερη εκδήλωση

Την προσεχή Κυριακή 27 Ιουλίου, ο δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη, στον οποίο ανήκει διοικητικά το Ασβεστοχώρι, θα πραγματοποιήσει στις 10 το πρωί στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου Ασβεστοχωρίου, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των εκτελεσθέντων.

Στις 11 π.μ. στο σημείο της εκτέλεσης των πατριωτών (λίγο πιο κάτω από το νοσοκομείο «Παπανικολάου»), θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση, προσκλητήριο νεκρών, ομιλίες, κατάθεση στεφανιών, ενός λεπτού σιγή, ενώ η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με ανάκρουση του Εθνικού μας  Ύμνου

Νίκος Γιώτης

Τρισάγιο για τους εκτελεσθέντες Ασβεστοχωρίτες στις 20 Ιουλίου 1944

#Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των εκτελεσθέντων Ασβεστοχωριτών στις 20 Ιουλίου του 1944, ετελέσθη, από τον εφημέριο του Αγίου Γεωργίου Ασβεστοχωρίου, π. Ηλία Τριανταφυλλίδη.
Η #τελετή πραγματοποιήθηκε στην περιοχή “Πλότσια”, που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του δάσους #Κουρί Ασβεστοχωρίου, όπου #Γερμανοί #στρατιώτες, το ξημέρωμα της 20ής Ιουλίου του 1944, μετά από #προδοσία, αιφνιδίασαν τέσσερις #πατριώτες συνδέσμους του #ΕΑΜ και τους συνέλαβαν. Στη συνέχεια επειδή είχαν επάνω τους πιστόλια, εκτέλεσαν τους τρεις, τους Διονύση Γιώτη, Δημήτρη Περιστέρα και Τζώτζη (Γιώργο) Χατζηαντωνίου, ενώ μετέφεραν τον ανήλικο Γιώργο Γιώτη για πολυήμερες ανακρίσεις στα υπόγεια της #Γκεστάπο στη Θεσσαλονίκη (οδό Τσιμισκή) και στη συνέχεια στο Στρατόπεδο “Παύλου Μελά”.
Έξι μέρες αργότερα, στις 26 Ιουλίου, οι #ταγματασφαλίτες του Σούμπερτ (συνεργάτες των Γερμανών) συνέλαβαν επίσης μετά από προδοσία στο πάρκο του Ασβεστοχωρίου και εκτέλεσαν 16 πατριώτες, ενώ ένας ακόμη πέθανε από χτυπήματα των… σουμπερταίων.
Στο τρισάγιο παρέστησαν συγγενείς των εκτελεσθέντων, οι οποίοι ευχαριστούν τον π. Ηλία γι αυτήν την πρωτοβουλία του τα τελευταία χρόνια.
*Αναλυτική εξιστόρηση των εκτελέσεων στο Ασβεστοχώρι τον Ιούλιο του 1944, γίνεται στο #βιβλίο μου με τίτλο: “Το Ασβεστοχώρι στην Κατοχή”.
                 
Νίκος Γιώτης

Εικόνες μιας άλλης εποχής

Όπως παλιά

Τελευταίες καλοκαιρινές “αναλαμπές” αυτές τις μέρες και σιγά σιγά αρχίζουμε να συνηθίζουμε στην ιδέα πως σύντομα και οι φετινές καλοκαιρινές μέρες θα μας εγκαταλείψουν… Όλοι, όμως, κάτι καλό θα έχουμε να θυμόμαστε απ΄ αυτό. Ίσως κάποιες εικόνες από τις διακοπές μας ή κάποιες από το… παρελθόν που, ευτυχώς, συνεχίζουν να υπάρχουν κάθε καλοκαίρι στο Ασβεστοχώρι.

Όπως αυτή της φωτογραφίας που τα τελευταία χρόνια συνεχίζουμε να βλέπουμε στη συγκεκριμένη κωμόπολη. Εικόνες που πριν από λίγες δεκαετίες τις βλέπαμε σε κάθε γειτονιά του Ασβεστοχωρίου. Συνήθως οι άνδρες πήγαιναν στην “Αγορά”, όπου υπήρχαν πολλά καφενεία και οι γυναίκες μαζεύονταν, κυρίως μετά το σούρουπο, στους “σοφάδες”, που ήταν ένα είδος κτιστών… καναπέδων και συζητούσαν. Συζητήσεις ατέλειωτες τις οποίες αρκετές φορές διέκοπταν τα κλάματα κάποιου παιδιού που χτυπούσε παίζοντας με τα άλλα της γειτονιάς κρυφτό, εννιάπετρο, μήλα, σχοινάκι, ποδόσφαιρο, μακριά γαϊδάρα κ.α., αφού τότε δεν υπήρχαν -όπως τώρα- τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που τα “εγκλωβίζουν” μπροστά σε μία οθόνη μέσα στα σπίτια τους.

Όλα τα παιχνίδια είχαν τη χάρη τους, ακόμη και ο πετροπόλεμος των αγοριών δύο γειτονιών, ο οποίος αν δεν τελείωνε με το… άνοιγμα ενός κεφαλιού, ολοκληρωνόταν με τις φωνές και το κυνηγητό κάποιας νοικοκυράς που της έσπαζαν κατά λάθος το τζάμι! Εικόνες μιας άλλης εποχής, που έφυγαν ανεπιστρεπτί! Ευτυχώς οι κυρίες της φωτογραφίας μας, συνεχίζουν να διατηρούν τα καλοκαίρια τη συγκεκριμένη εικόνα του παρελθόντος, έστω κι αν δεν υπάρχει πλέον στη γειτονιά τους (περιοχή Μήλιο) κάποιος “σοφάς” για να κάτσουν, αλλά αξιοποιούν τα παγκάκια της περιοχής…

Να ΄ναι γερές και να μας χαρίζουν ανάλογες εικόνες για πολλά ακόμη χρόνια!

Νίκος Γιώτης

 

 

 

 

 

 

“Φτωχότερο” το Ασβεστοχώρι κατά τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων

25102010689Ανέκαθεν ήταν φιλόζωος, αλλά τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, ουσιαστικά τις αφιέρωσε στα ζώα συντροφιάς, τα οποία φρόντιζε, περιέθαλπε και για τα οποία, χωρίς υπερβολή, ξόδευε το μεγαλύτερο μέρος της σύνταξής του. Η φετινή 4η Οκτωβρίου, κατά την οποία γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, ίσως να μην έχει τόσο… εορταστικό χαρακτήρα για το Ασβεστοχώρι, που πενθεί τον Γρηγόρη Παρθένη, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από κοντά μας πριν από μερικούς μήνες.

Ήταν σίγουρα ο πιο φιλόζωος Ασβεστοχωρίτης κι αυτό το έδειχνε καθημερινά έμπρακτα, αφού είχε μετατρέψει το αγρόκτημά του στο δάσος Κουρί σε καταφύγιο ζώων, το οποίο συντηρούσε χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά, φιλοξενώντας παράλληλα και αρκετά ζώα στο σπίτι του. Επίσης δαπανούσε αρκετά χρήματα για τη θεραπεία τραυματισμένων ή ασθενών ζώων ή ακόμη και για τη στείρωση πολλών αδέσποτων.

Στο αυτοκίνητό του υπήρχαν πάντοτε σάκοι με τροφή για σκύλους και γάτες, που τάιζε όπου συναντούσε.

Φωτογραφία0553

Χαρακτηριστική ήταν η κινητοποίηση των εγκαταλελειμμένων σκύλων στο δάσος Κουρί, όταν ανέβαινε τη μεγάλη ανηφόρα και κατευθύνονταν προς το αγρόκτημά του. Συνήθως βγαίνοντας στην ευθεία κόρναρε ορισμένες φορές, ήχο που αναγνώριζαν τα συγκεκριμένα ζώα και τρέχοντας μετέβαιναν προς το σημείο εκείνο!

Ο Γρηγόρης Παρθένης με τις δράσεις του συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση της ευαισθητοποίησης των συμπολιτών μας στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ζώα συντροφιάς, ενώ παράλληλα στήριζε το έργο των φιλοζωικών οργανώσεων.

 

Σε πολλά σημεία του δάσους Κουρί, ο Γρηγόρης Παρθένης κατασκεύασε αυτοσχέδια σπιτάκια για τους αδέσποτους σκύλους, ώστε προφυλάσσονται από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες

Σε πολλά σημεία του δάσους Κουρί, ο Γρηγόρης Παρθένης κατασκεύασε αυτοσχέδια σπιτάκια για τους αδέσποτους σκύλους, ώστε να προφυλάσσονται από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και λίγες ώρες πριν φύγει από κοντά μας “προδομένος” από την καρδιά του, παρά τις έντονες ενοχλήσεις στο στήθος, πριν μεταβεί στο εφημερεύον νοσοκομείο, πήγε πρώτα στο αγρόκτημά του για να ταΐσει τους τετράποδους φίλους του, θέλοντας ίσως να τους… αποχαιρετήσει!

Νίκος Γιώτης

Επικίνδυνο “κόσμημα” και… προεκλογική περίοδος

Άρθρο στο περιοδικό του Δήμου για το νέο Σχολείο Με αρκετή καθυστέρηση έφτασε στα χέρια μου το τελευταίο περιοδικό “αυτοπροβολής” του δημάρχου Ιγνάτιου Καϊτεζίδη, όπως αποκαλούν κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου το περιοδικό του δήμου μας (δικαίως άλλωστε αφού ουσιαστικά εκεί που επικεντρώνουν την προσοχή τους οι δημότες όταν φτάνει στα χέρια τους, είναι αν υπάρχει σελίδα χωρίς φωτογραφία του δημάρχου ή μετρούν το συνολικό αριθμό τους).

Διαβάζοντας στις πρώτες του σελίδες ρεπορτάζ με τίτλο: ““Κόσμημα” το νέο σχολείο στο Ασβεστοχώρι”, διαπίστωσα με έκπληξη πως δεν υπήρχε ούτε κουβέντα για τις κατασκευαστικές κακοτεχνίες και την επικινδυνότητά του όταν παραδόθηκε, η οποία είχε ως αποτέλεσμα κατά τις πρώτες μέρες λειτουργίας του τον τραυματισμό καθηγητών και μαθητών του (http://www.asvestohori.gr/?p=3341). Ούτε έστω μία συγνώμη από τη δημοτική αρχή προς τους συμπολίτες μας που έζησαν αυτήν την οδυνηρή εμπειρία. Έστω ως υστερόγραφο, για την ταλαιπωρία που υπέστησαν επειδή, μάλλον, δεν έγιναν οι έλεγχοι που απαιτούνταν από τις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου πριν παραδοθεί. Πιθανόν γιατί όπως έλεγαν κάποιοι Ασβεστοχωρίτες η σκέψη των υπευθύνων του δήμου ήταν πώς θα οργανωθεί καλύτερα η φιέστα των εγκαινίων και όχι αν είναι ασφαλές για μαθητές και καθηγητές το σχολικό συγκρότημα που επρόκειτο να παραδοθεί.

Κι αν σκεφθεί κάποιος πως ξεχάστηκαν τα προβλήματα αυτά και γιαυτό γράφτηκε όπως γράφτηκε το συγκεκριμένο άρθρο στο περιοδικό του δήμου, αυτό δεν ισχύει αφού πολύ αργότερα από την έκδοσή του, στη συνεδρίαση της 1ης Οικονομικής Επιτροπής του 2014 του δήμου (8ης Ιανουαρίου) συζητήθηκε το θέμα: Έγκριση πρακτικού του ανοικτού διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου κατασκευής του έργου «Επείγουσες εργασίες αποπεράτωσης για την ασφαλή λειτουργία του 1ου Γυμνασίου και 1ου ΓΕΛ Ασβεστοχωρίου» ( http://www.pilea-hortiatis.gr/web/guest/opengov/invitations/archive/8340). Οπότε δικαιολογία δεν υπάρχει για τη μεγάλη έμφαση που δόθηκε στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ του περιοδικού του δήμου. Ή μάλλον υπάρχει. Είμαστε σε προεκλογική περίοδο ενόψει των δημοτικών εκλογών του Μαΐου και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για… όλα. Οψόμεθα!

Νίκος Γιώτης

Εκδήλωση μνήμης για τους εκτελεσθέντες στο Ασβεστοχώρι τον Ιούλιο του 1944

Εκδήλωση μνήμης πραγματοποιήθηκε στο Ασβεστοχώρι για τους εκτελεσθέντες από τα στρατεύματα Κατοχής, στις 20 και 26 Ιουλίου 1944, οπότε οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής και οι Έλληνες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες), αφού συγκέντρωσαν τους κατοίκους του χωριού, καθώς και υπαλλήλους και ασθενείς του Σανατορίου Ασβεστοχωρίου (που μετεξελίχθηκε το 1983 στο Γενικό Περιφερειακό Νοσοκομείο “Γ. Παπανικολάου”), επέλεξαν μετά από προδοσία και σκότωσαν 17 πατριώτες (ο ένας υπέκυψε μετά από τον ανελέητο ξυλοδαρμό του).

Η εκτέλεση έγινε, όπως είπαν, ως αντίποινα για την επίθεση των ανταρτών τη νύχτα της 12ης προς 13η Ιουλίου του ’44 στο Σανατόριο προκειμένου να πάρουν φάρμακα και τρόφιμα.

Το σημείο της εκτέλεσης επιλέχτηκε συμβολικά, επειδή εκεί οι αντάρτες, μετά από ανταλλαγή πυρών, σκότωσαν -εκείνο το βράδυ- δύο Γερμανούς αξιωματικούς και τραυμάτισαν δύο στρατιώτες.

Είχε προηγηθεί έξι μέρες νωρίτερα, στις 20 Ιουλίου, γιορτή του Προφήτη Ηλία, στην ευρύτερη περιοχή του Δάσους Κουρί (“τοποθεσία Πλότσια”, η σύλληψη -επίσης μετά από προδοσία- τεσσάρων συνδέσμων του ΕΑΜ και η εκτέλεση των τριών από αυτούς (ο τέταρτος λόγω του νεαρού της ηλικίας του στάλθηκε σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας).

Στον τόπο της εκτέλεσης έγινε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πατριωτών, κατάθεση στεφάνων, προσκλητήριο νεκρών, τήρηση ενός λεπτού σιγής και ανάκρουση του εθνικού ύμνου.

Τον δήμαρχο Πυλαίας-Χορτιάτη, όπου ανήκει διοικητικά το Ασβεστοχώρι, Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, εκπροσώπησε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος αναφέρθηκε στα θλιβερά γεγονότα του Ιουλίου του 1944.

Στην εκδήλωση παρέστησαν -μεταξύ άλλων- ο υφυπουργός Υγείας Δημήτρης Βαρτζόπουλος, η εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος “Νίκη”, Κλεοπάτρα Μαυροματάκη, ο αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Στάθης Αβραμίδης, η πρόξενος της Κύπρου στη Θεσσαλονίκη, Γεωργία Παντελίδου, η υποπρόξενος της Γερμανίας, Λαρίσα Γκάσερ, ο εκπρόσωπος του Γ’ Σώματος Στρατού, συνταγματάρχης Νικόλαος Δρόσος, ο εκπρόσωπος του Πυροσβεστικού Σώματος, υποστράτηγος Παναγιώτης Μπαθρέλλος, ο εκπρόσωπος της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, ταξίαρχος Στέλιος Τσιάκαλος, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τουρισμού Πυλαίας – Χορτιάτη, Άρτεμις Αγαθοκλέους, ο πρόεδρος τη Κοινότητας Ασβεστοχωρίου, Σίμος Τάνης, ο πρόεδρος της Κοινότητας Εξοχής, Χρήστος Μητσάκης, οι σύμβουλοι του Τοπικού Συμβουλίου Ασβεστοχωρίου, Ντίνα Χαρτοματσίδου Κούκου και Γιώργος Κολοκοτρώνης, ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων Ολοκαυτώματος Χορτιάτη, Εμμανουήλ Γκουραμάνης, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Ασβεστοχωρίου, Λίζα Κουκέλη, η εκπρόσωπος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Κυριών Ασβεστοχωρίου, Αναστασία Δούκα – Βασιλειάδου, η εκπρόσωπος του Μουσικοχορευτικού Λαογραφικού Συλλόγου Ασβεστοχωρίου, Ζωή Παπακυριακού, ο πρόεδρος του Κοινωνικού Πολιτιστικού Συλλόγου Κατοίκων της Κοινότητας Εξοχής, Γιώργος Μπαχαρίδης, η εκπρόσωπος της Κίνησης Επικοινωνίας Πολιτών Φιλύρου, Ολυμπία Δημάρατου.

Τελετάρχης της εκδήλωσης ήταν η αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Περιβάλλοντος και ανακύκλωσης της Δημοτικής Ενότητας Χορτιάτη, Παρασκευή Λιόλιου.

ΝΙΚΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

 

 

 

 

Τρισάγιο για τους εκτελεσθέντες Ασβεστοχωρίτες στις 20 Ιουλίου 1944

#Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των εκτελεσθέντων Ασβεστοχωριτών στις 20 Ιουλίου του 1944, ετελέσθη, από τον εφημέριο του Αγίου Γεωργίου Ασβεστοχωρίου, π. Ηλία Τριανταφυλλίδη.
Η #τελετή πραγματοποιήθηκε στην περιοχή “Πλότσια”, που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του δάσους #Κουρί Ασβεστοχωρίου, όπου #Γερμανοί #στρατιώτες, το ξημέρωμα της 20ής Ιουλίου του 1944, μετά από #προδοσία, αιφνιδίασαν τέσσερις #πατριώτες συνδέσμους του #ΕΑΜ και τους συνέλαβαν. Στη συνέχεια επειδή είχαν επάνω τους πιστόλια, εκτέλεσαν τους τρεις, τους Διονύση Γιώτη, Δημήτρη Περιστέρα και Τζώτζη (Γιώργο) Χατζηαντωνίου, ενώ μετέφεραν τον ανήλικο Γιώργο Γιώτη για πολυήμερες ανακρίσεις στα υπόγεια της #Γκεστάπο στη Θεσσαλονίκη (οδό Τσιμισκή) και στη συνέχεια στο Στρατόπεδο “Παύλου Μελά”.
Έξι μέρες αργότερα, στις 26 Ιουλίου, οι #ταγματασφαλίτες του Σούμπερτ (συνεργάτες των Γερμανών) συνέλαβαν επίσης μετά από προδοσία στο πάρκο του Ασβεστοχωρίου και εκτέλεσαν 16 πατριώτες, ενώ ένας ακόμη πέθανε από χτυπήματα των… σουμπερταίων.
Στο τρισάγιο παρέστησαν συγγενείς των εκτελεσθέντων, οι οποίοι ευχαριστούν τον π. Ηλία γι αυτήν την πρωτοβουλία του τα τελευταία χρόνια.
*Αναλυτική εξιστόρηση των εκτελέσεων στο Ασβεστοχώρι τον Ιούλιο του 1944, γίνεται στο #βιβλίο μου με τίτλο: “Το Ασβεστοχώρι στην Κατοχή”.
                 
Νίκος Γιώτης

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στο Ασβεστοχώρι

Έθιμα

Τα εορταστικά δρώμενα των Χριστουγέννων στο Ασβεστοχώρι άρχιζαν ουσιαστικά από τις 22 Δεκεμβρίου γιορτή της Αγίας Αναστασίας, οπότε οι γυναίκες καθάριζαν τα σπίτια και γι αυτό τη μέρα εκείνη την αποκαλούσαν “ξεσκονίστρα”.

Την παραμονή πολλοί Ασβεστοχωρίτες πήγαιναν στο μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας Βασιλικών να προσκυνήσουν τη χάρη της. Μέχρι την εποχή του μεσοπολέμου πήγαιναν με τα υποζύγιά τους (άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια) ή ακόμη και με τα πόδια. Όπως έλεγαν παλιοί Ασβεστοχωρίτες, ξεκινούσαν νωρίς το πρωί, ώστε να φτάσουν αργά το μεσημέρι και αφού ξεκουράζονταν παρακολουθούσαν τον εσπερινό και κοιμόντουσαν στη μονή.

Ανήμερα της γιορτής αφού παρακολουθούσαν τη θεία λειτουργία, επέστρεφαν στο Ασβεστοχώρι. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες συνεχίζουν να πηγαίνουν στη μονή αλλά με τουριστικά λεωφορεία ή ΙΧ αυτοκίνητα.

Κατά την ημέρα εκείνη οι άντρες έσφαζαν το γουρούνι που αγόραζαν μικρό (περίπου 15 – 20 κιλά) το καλοκαίρι και το εξέτρεφαν αυτούς τους μήνες με αποφάγια, βελανίδια και πασπάλι, με αποτέλεσμα να φτάνει την περίοδο των Χριστουγέννων περίπου τα 120 – 150 κιλά.

Tον τελευταίο μήνα το τάιζαν συνήθως με καλαμποκάλευρο, προκειμένου να κάνει περισσότερο λίπος που το αξιοποιούσαν, μετά το σφάξιμο, δεόντως. Στο σφάξιμο βοηθούσαν συνήθως κι άλλοι άνδρες, συγγενείς, φίλοι ή γείτονες επειδή ήταν δύσκολη… δουλειά και χρειαζόταν δύναμη για την ακινητοποίηση του ζώου αλλά και… χέρια στη συνέχεια για το καθάρισμά του. Παλιότερα κυκλοφορούσε σαν “ανέκδοτο” η περίπτωση ενός γουρουνιού που δεν κατάφερε ο ιδιοκτήτης του να το ακινητοποιήσει πλήρως την ώρα που προσπάθησε να το σφάξει, του ξέφυγε και έτρεχε μουγκρίζοντας να σωθεί στα στενά του χωριού, με το μαχαίρι καρφωμένο στο λαιμό του… Γι αυτό χρειάζονταν κυρίως πολλά χέρια.

Το σφάξιμο του γουρουνιού ήταν σαν μια γιορτή για όσους συμμετείχαν σ” αυτό, αφού πλαισιώνονταν από οινοποσία, ενώ οι νοικοκυρές κερνούσαν ό,τι φαγώσιμο συνοδευτικό μεζέ διέθεταν, όπως τουρσί, ελιές και τυρί αν υπήρχε. Οι πιο καλοί όμως μεζέδες προέρχονταν από το σφαγμένο ζώο, από το οποίο έκαναν τηγανιές. Πιο νόστιμα από οτιδήποτε άλλο όμως, ήταν τα «τσιγαρίδια». Επρόκειτο για κομματάκια ψαχνού κρέατος, που βρίσκονταν μέσα στο λίπος του γουρουνιού, το οποίο αφού έλιωναν ζεσταίνοντάς το σε υψηλή θερμοκρασία, το στράγγιζαν και έμεναν τα «τσιγαρίδια» τα οποία τηγάνιζαν. Στη συνέχεια το λίπος το άφηναν να ξαναπαγώσει και το διατηρούσαν σε τενεκέδες ή κιούπια και το χρησιμοποιούσαν σαν βούτυρο στη μαγειρική, για πίτες ή για την παρασκευή γλυκισμάτων τα οποία μοσχοβολούσαν.

 

 Έθιμα της παραμονής

Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, σε όλα τα σπίτια έτρωγαν νηστήσιμα με κυρίως πιάτο τη φασολάδα και ο γηραιότερος άνδρας της οικογένειας πριν από το φαγητό θύμιαζε το τραπέζι και όλο το σπίτι. Το έθιμο αυτό τηρείται ακόμη στο Ασβεστοχώρι.

Αφού έτρωγαν, ένας από τους γονείς ή τις γιαγιάδες ή παππούδες αποσπούσε για λίγο την προσοχή των παιδιών και κάποιος άλλος έριχνε λίγο νερό στο τζάκι και στη συνέχεια έλεγε πως «κατούρησε ο καλλικάντζαρος», εξάπτοντας τη φαντασία των παιδιών και δίνοντας την ευκαιρία στους πιο ηλικιωμένους να πούνε κάποια σχετικά παραμύθια…

Από τη δεκαετία του ’50, στη 1 περίπου τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, άνδρες και γυναίκες της χορωδίας του χωριού συγκεντρώνονται και “περιφέρονται” στους δρόμους του χωριού και ψάλλουν στις γειτονιές το “Χιόνια στο Καμπαναριό”. Η χορωδία αφού γυρίσει όλες τις γειτονιές καταλήγει στις 5 το πρωί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου αφού το ψάλλει για τελευταία φορά τα μέλη της πάνε και προσκυνούν τη “Γέννηση του Χριστού”. Την ώρα εκείνη αρχίζει και η θεία λειτουργία των Χριστουγέννων.

Είναι χαρακτηριστικό πως πολλοί κάτοικοι παρά την προχωρημένη ώρα ξαγρυπνούν και κερνούν στα μέλη της χορωδίας, διάφορα οινοπνευματώδη ή ζεστά ροφήματα για να ζεσταθούν, μιας και η θερμοκρασία συνήθως είναι κοντά ή κάτω από το “μηδέν” και διάφορα εδέσματα.

 

Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι

Το χοιρινό με πρασοσέλινο ήταν το κυρίως φαγητό των Χριστουγέννων στα περισσότερα σπίτια. Σε άλλα, των οποίων οι νοικοκύρηδες εξέτρεφαν κότες και γι αυτούς ίσως το χοιρινό ήταν «πολυτέλεια» έκαναν κοτόσουπα και κοτόπουλο ψητό. Κοτόσουπα μαγείρευαν και έτρωγαν συνήθως μετά τη θεία λειτουργία των Χριστουγέννων και όσοι νήστευαν, ώστε να μην τους πέσει το κυρίως φαγητό “βαρύ” μετά από τόσες μέρες νηστείας, όπως έλεγαν.

Απαραίτητοι στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι ήταν και οι λαχανοσαρμάδες που συμβόλιζαν το “σπαργάνωμα” του Χριστού από την Παναγία.

 

Νίκος Γιώτης      

 

Αρμονική συνύπαρξη του λευκού της ανθοφορίας και του χιονιού

Μετά τις πρόσφατες χιονοπτώσεις, μια βόλτα στο περιαστικό δάσος Κουρί Ασβεστοχωρίου, ήταν για μένα μια… επιτακτική ανάγκη.
Το χιόνι κυριαρχούσε του πράσινου, που αυτήν την περίοδο έχει αρχίσει δειλά δειλά να ξεπροβάλει. Κι εκεί που απολάμβανα την ομορφιά του τοπίου με τις εντυπωσιακές εναλλαγές του, το βλέμμα μου επικεντρώθηκε σε μια κάτασπρη γκορτσιά (αγριαχλαδιά), η οποία από μακριά μου φαινόταν χιονισμένη, αλλά πλησιάζοντάς την διαπίστωσα πως το λευκό της δεν προερχότανε από το χιόνι, αλλά επρόκειτο για τα ολόλευκα λουλούδια της, τα οποία λες και με καμάρι επιδείκνυε σε όσους περνούσαμε από εκεί, μιας και επιβίωσαν παρά τις χιονοπτώσεις.
Αφού κοντοστάθηκα και απόλαυσα την ομορφιά της σε συνδυασμό με το χιονισμένο τοπίο, αποφάσισα να την απαθανατίσω φωτογραφικά, γιατί σκέφτηκα πως επρόκειτο για ένα μικρό… θαύμα της φύσης! Αρμονική συνύπαρξη του λευκού της ανθοφορίας και του χιονιού!

Να ληφθούν μέτρα κατά της λαθροϋλοτομίας στο Δάσος Κουρί

“Θύμα” της οικονομικής κρίσης έχει πέσει και το Δάσος Κουρί, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα φαινόμενα της παράνομης υλοτομίας, με αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές του να θυμίζουν “κρανίου τόπο”.

"Κρανίου τόπο" θυμίζει σε ορισμένες περιοχές του το Δάσος Κουρί, εξαιτίας της λαθροϋλοτομίας.

Μετά την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, το πρόβλημα της λαθροϋλοτομίας στο, ουσιαστικά αφύλαχτο, δάσος του Ασβεστοχωρίου έχει γίνει έντονο, αφού επιτελείται μία περιβαλλοντική καταστροφή. Κάποιοι ασυνείδητοι κόβουν τα δένδρα, τα οποία γίνονται καυσόξυλα στις σόμπες ή τα τζάκια τους, ενώ οι υπάλληλοι του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης φαίνεται να αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το δυσάρεστο αυτό φαινόμενο.

«Μέρες της γερμανικής κατοχής θυμίζει η λαθροϋλοτομία στο Κουρί», δήλωσε ηλικιωμένος συμπολίτης μας, που εξέφρασε την ελπίδα το φετινό χειμώνα να σταματήσει η καταστροφή του δάσους μας πριν να είναι αργά…

                 Ν. Γιώτης

 

 

 

Η παράνομη υλοτομία “απειλεί” το Δάσος Κούρι

Θύμα της οικονομικής κρίσης έχει πέσει και το Δάσος Κουρί, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα φαινόμενα της παράνομης υλοτομίας.

Το πρόβλημα της λαθροϋλοτομίας στο Δάσος του Ασβεστοχωρίου γίνεται ολοένα και εντονότερο, ενώ οι υπάλληλοι του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης φαίνεται πως αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

«Μέρες της γερμανικής Κατοχής θυμίζει η λαθροϋλοτομία στο Κουρί», δήλωσε ηλικιωμένος συμπολίτης μας, ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα να σταματήσει η καταστροφή του δάσους μας πριν να είναι αργά…

                                                                                                         Ν.Γ.

 

 

Εντυπωσιακή επίδειξη μόδας της σχεδιάστριας Δήμητρας Γιώτη στο πλαίσιο της 81ης Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης

H σχεδιάστρια Δήμητρα Γιώτη, στο τέλος της επίδειξης, ανάμεσα στα μοντέλα που φόρεσαν τις δημιουργίες της

H σχεδιάστρια Δήμητρα Γιώτη, στο τέλος της επίδειξης, ανάμεσα στα μοντέλα που φόρεσαν τις δημιουργίες της

Μοντέρνες δημιουργίες, σε μαύρο και άσπρο, παρουσίασε στην πρώτη προσωπική της επίδειξη μόδας, στο πλαίσιο της 81ης Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης (περίπτερο 13), η σχεδιάστρια Δήμητρα Γιώτη, εντυπωσιάζοντας το κοινό που είχε κατακλύσει την αίθουσα.

Dimitra Gioti 1

Απόφοιτη του Istituto Di Moda Burgo του Μιλάνου -όπου σπούδασε ”Fashion Designer & Stylist”- η Δήμητρα Γιώτη, ανήκει στη νέα γενιά σχεδιαστών.

Dimitra Gioti 2Δημιουργός με ταλέντο, όραμα και φαντασία, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της έκανε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα, σε συνδυασμό με την πρακτική της εξάσκηση, σε ατελιέ της ιταλικής πρωτεύουσας της Μόδας.

Dimitra Gioti 3Η πρόταση Ολλανδής σχεδιάστριας για συνεργασία, δεν την άφησε αδιάφορη και μετέβη για μικρό χρονικό διάστημα στην πόλη Eindhoven, κυρίως, για την αποκόμιση εμπειριών.
Επέστρεψε στη γενέτειρά της, Θεσσαλονίκη, όπου θήτευσε δίπλα στον σχεδιαστή Κωνσταντίνο και στη συνέχεια δίπλα στη σχεδιάστρια Αλκμήνη.

Dimitra Gioti 4To 2015 και το 2016 συμμετείχε στα Fashion Show νέων Σχεδιαστών Μόδας ”The Fashion Project” 1 και 2 αντίστοιχα που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη.

Dimitra Gioti 5Η σχεδιάστρια Δήμητρα Γιώτη δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη θηλυκή κομψότητα και φινέτσα και ξεχωρίζει για τις αυστηρές καμπύλες και τα γεωμετρικά σχήματα.

*Στις φωτογραφίες στιγμιότυπα από την επίδειξη Μόδας της Δήμητρας Γιώτη

www.dimitragioti.com

 

 

FB: Dimitra Gioti – Fashion Designer

 

 

 

 

Ανοιξιάτικες βόλτες στο δάσος Κουρί

 

Ξύπνησε από τη χειμερία νάρκη και στο πλαίσιο μιας ανοιξιάτικης βόλτας της απολαμβάνει τη... θέα

Ξύπνησε από τη χειμερία νάρκη και στο πλαίσιο μιας ανοιξιάτικης βόλτας της απολαμβάνει τη… θέα

Εδώ και λίγες μέρες μυρίζει  Άνοιξη. Η ωραιότερη  εποχή  του  χρόνου για πολλούς. Ιδανική για βόλτες και εκδρομές. Γέμισε η φύση λουλούδια, χρώματα, μυρωδιές.

DSC00074DSC00057DSC00224Δεν είναι λίγοι οι κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου αλλά και της Θεσσαλονίκης οι οποίοι τις τελευταίες μέρες απολαμβάνουν τον ανοιξιάτικο καιρό κάνοντας μια βόλτα στο δάσος Κουρί. Εκεί βρέθηκαν μπροστά σε ένα θέαμα, όπου τα ομορφότερα χρώματα της φύσης συνδυάστηκαν δημιουργώντας ένα… φυσικό πίνακα ζωγραφικής, “δώρο” προς τους επισκέπτες του.

Ν. Γιώτης

Όαση δροσιάς το Κουρί, κατακλύζεται όπως παλιά από επισκέπτες

Η οικονομική κρίση συνεχώς αναδεικνύει κάποιες αξίες που είχαμε ξεχάσει κατά τις τελευταίες δεκαετίες της… ευημερίας. Όπως οι αγαπημένες κυριακάτικες συνήθειες της γενιάς των γονιών μας αλλά και των παππούδων μας, αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου της Κυριακής με βόλτες, φαγητό, παιχνίδια, τραγούδια και χορούς στο δάσος Κουρί.

Οι οικογένειες φόρτωναν σε γαϊδουράκια, άλογα ή μουλάρια, που σίγουρα διέθετε κάποιος από την παρέα, κιλίμια ή κουβέρτες για να στρώσουν στο γρασίδι, τριχιά για την (απαραίτητη) κούνια και το καλαθάκι με τα κεφτεδάκια (σχεδόν πάντα), πίτες (χειροποίητες φυσικά), ψωμί ζυμωτό, χύμα εντόπιο κρασί Ασβεστοχωρίου αλλά και τσίπουρο, και ανηφόριζαν νωρίς το πρωί προκειμένου να πιάσουν ένα καλό, όπως έλεγαν, σημείο για την ολοήμερη εκδρομή τους.

Χάρη στο γαϊδαράκο μεταφέρθηκαν όλα τα απαραίτητα για το κυριακάτικο γεύμα στο Κουρί

Επίσης μία πλαστική μπάλα (πού να έβρισκες τότε δερμάτινη), ήταν απαραίτητη για ποδόσφαιρο ή «μήλα» που έπαιζαν, ντυμένοι πρόχειρα, μικροί και μεγάλοι της παρέας.

Όταν έρχονταν η ώρα το φαγητού, αν και οι περισσότεροι τσιμπολογούσαν από την ώρα της άφιξης κάθονταν στα κιλίμια ή στις κουβέρτες που είχαν στρώσει, και έτρωγαν από κοινού τα εδέσματα που είχαν ετοιμάσει οι νοικοκυρές και γέμιζαν τα χρωματιστά ή καρό τραπεζομάντιλα που είχαν τοποθετηθεί πάνω στα κιλίμια. Συνήθως, αν κάποια φαγητά ή σαλάτες εντυπωσίαζαν και προκαλούσαν το θαυμασμό για τη γεύση τους, οι άλλες γυναίκες της παρέας ζητούσαν τη συνταγή για να τις κάνουν κι εκείνες.

Μετά το φαγητό κι ενώ το κρασί και τα άλλα ποτά «έρρεαν» άρχιζαν τα τραγούδια και οι χοροί. Κι αν τύχαινε και κάποιος έφερνε και κάποιο γραμμόφωνο (δανεικό από ταβέρνα του χωριού) «χαλούσε ο κόσμος», γιατί με το άκουσμά του πήγαιναν και άλλες παρέες και χόρευαν μέχρι να σκοτεινιάσει… Συχνά δε πήγαιναν και οργανοπαίκτες με τους παραδοσιακούς πατροπαράδοτους ζουρνάδες οι οποίοι τους ξεσήκωναν όλους…

Εκδρομή και γεύμα στο Δάσος Κουρί κατά τη δεκαετία τού ’50

Όλα αυτά μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 περίπου. Γιατί από τότε, σταδιακά, η οικονομική ευρωστία και η αύξηση των ΙΧ αυτοκινήτων συνετέλεσαν ώστε να προτιμούν οι Ασβεστοχωρίτες, όπως και οι κάτοικοι άλλων αστικών και ημιαστικών περιοχών, να εκδράμουν σε άλλες περιοχές και το καλοκαίρι συνήθως στη θάλασσα.
Η οικονομική δυσπραγία της περιόδου που ζούμε σε συνάρτηση με την αύξηση της βενζίνης όμως, συνετέλεσε ώστε αρκετοί να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους περί εκδρομών και να εκτιμήσουν την αξία του Δάσους Κουρί. Ξαφνικά, λοιπόν, γέμισε ο τόπος με συμπολίτες μας και όχι μόνο που επιδίδονται στον παλιό αυτόν όμορφο τροπο χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς.

Έτσι ακόμη και απογεύματα των καθημερινών το Κουρί κατακλύζεται από εκδρομείς – φυσιολάτρες που απλώνουν τα τραπεζομάντιλά τους στο γρασίδι ή στα ξύλινα τραπέζια που υπάρχουν σε διάφορα σημεία του, αδειάζουν όχι πλέον τα καλαθάκια όπως παλιά αλλά τα φορητά ψυγειάκια τους και τρώνε απολαμβάνοντας τη φύση.

Το γέλιο και η μουσική (από τα αυτοκίνητα πλέον) αντηχούν από άκρη εις άκρη του δάσους από ανθρώπους που ίσως παλαιότερα το… περιφρονούσαν για χάρη της θάλασσας. Κάποιοι άλλοι διαβάζουν κάποιο βιβλίο, ορισμένοι πιο ρομαντικοί μαζεύουν λουλούδια και κάνουν μικρές ή μεγάλες πολύχρωμες ανθοδέσμες, ενώ άλλοι, κυρίως νέοι, ακούν μουσική από τα ipod τους. Εκείνο πάντως που μας εξέπληξε πρόσφατα θετικά ήταν η τέλεση γενεθλίων κάποιου παιδιού σε μία από τις μαγευτικές αλάνες του Δάσους Κουρί. Γέμισε η περιοχή από παιδικές φωνούλες, ενώ τα μπαλόνια που υπήρχαν στο σημείο που είχε επιλεγεί έδιναν μία άλλη αισθητική στο τοπίο. Ήταν όντως μία “νότα” που απέσπασε την προσοχή ακόμη και των πεζοπόρων ή των ποδηλατών που περνούσαν από εκεί την ώρα εκείνη…

Το ευχάριστο είναι ότι σχεδόν όλες οι παρέες προνοούν και έχουν μαζί τους και μία μεγάλη σακούλα στην οποία μαζεύουν στο τέλος τα απορρίμματα που προκύπτουν, όπως  χάρτινα πιάτα και ποτήρια, ποτήρια για το κρασί, πλαστικά μαχαιροπήρουνα, κ.α. και είτε τα ρίχνουν στους κάδους που υπάρχουν σε διάφορα, σημεία είτε τα παίρνουν μαζί τους και τα πετάνε στους κάδους της γειτονιάς τους.

 Νίκος Γιώτης

Powered by WordPress.