Εικόνες των παιδικών μας χρόνων βλέπουμε τα τελευταία χρόνια κατά τη διάρκεια του χειμώνα, στο Ασβεστοχώρι. Σ΄ αυτό συνετέλεσε η “στροφή” στη φθηνότερη θέρμανση με καυσόξυλα για τα τζάκια και τις σόμπες μιας και το πετρέλαιο με τους φόρους που έχουν επιβληθεί, έχει γίνει… απλησίαστο. Έτσι, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της κωμόπολής μας βλέπουμε στις αυλές των σπιτιών στοιβαγμένα καυσόξυλα, στις περισσότερες περιπτώσεις κάτω από υπόστεγα ή σε άλλες σκεπασμένα με κάτι αδιάβροχο ώστε να μην βρέχονται.
“Η ζωή κάνει κύκλο και επιστρέψαμε στα παλιά” μου λέει ο ηλικιωμένος γείτονάς μου, ο μπάρμπα Γιώργος, που τακτοποιούσε στην αυλή του τα καυσόξυλα που είχε αγοράσει νωρίτερα. “Μπορεί να μην ζεσταίνουμε πλέον όλο το σπίτι όπως με τα καλοριφέρ, αλλά με τη σόμπα στο καθιστικό έχουμε καλύτερη ζέστη, ζεσταίνουμε σ’ αυτήν το γάλα ή ξεροψήνουμε καμιά φέτα ψωμί και όλα λειτουργούν πλέον όπως παλιά”…
-Και με την αιθαλομίχλη που δημιουργείται από την καύση των ξύλων τι γίνεται; τον ρωτάω.
-Αν δεν ρίξεις πλαστικά και άλλες… σαβούρες δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως μυρίζει ωραία, μου απαντάει και προσθέτει: “Παλιά όλοι έκαιγαν μόνο ξύλα και δεν παθαίναμε τίποτε. Τώρα τη ζημιά τη κάνουν αυτά τα παλιά έπιπλα με… λούστρα που βάζουν και καίνε ορισμένοι”.
Σκέπτομαι πως ως ένα σημείο έχει δίκιο, αλλά καλό θα είναι έστω και τώρα να μειωθεί ο δυσβάσταχτος αυτός φόρος που επιβάλλεται στο πετρέλαιο με τη δικαιολογία της πάταξης του λαθρεμπορίου στα υγρά καύσιμα την οποία τελικά πληρώνουμε οι πολίτες…
Νίκος Γιώτης