Δημοτικά
Στα “λευκά” το Ασβεστοχώρι
Μία ώρα σφοδρής χιονόπτωσης ήταν αρκετή, προκειμένου να ντυθεί, για πρώτη φορά φέτος, στα λευκά το Ασβεστοχώρι.
Χιονισμένες είναι κυρίως οι στέγες και τα αυτοκίνητα, αλλά -ευτυχώς- όχι οι δρόμοι και γι’ αυτό η κυκλοφορία γίνεται χωρίς προβλήματα.
Η χιονόπτωση συνεχίζεται με αυξομειούμενη ένταση.
Ν.Γ.
Χριστουγεννιάτικα έθιμα του Ασβεστοχωρίου
Τα εορταστικά δρώμενα των Χριστουγέννων στο Ασβεστοχώρι άρχιζαν ουσιαστικά από τις 22 Δεκεμβρίου γιορτή της Αγίας Αναστασίας, οπότε οι γυναίκες καθάριζαν τα σπίτια και γι αυτό τη μέρα εκείνη την αποκαλούσαν “ξεσκονίστρα”. Την παραμονή πολλοί Ασβεστοχωρίτες πήγαιναν στο μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας Βασιλικών να προσκυνήσουν τη χάρη της. Μέχρι την εποχή του μεσοπολέμου πήγαιναν με τα υποζύγιά τους (άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια) ή ακόμη και με τα πόδια. Όπως έλεγαν παλιοί Ασβεστοχωρίτες, ξεκινούσαν νωρίς το πρωί, ώστε να φτάσουν αργά το μεσημέρι και αφού ξεκουράζονταν παρακολουθούσαν τον εσπερινό και κοιμόντουσαν στη μονή. Ανήμερα της γιορτής αφού παρακολουθούσαν τη θεία λειτουργία, επέστρεφαν στο Ασβεστοχώρι. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες συνεχίζουν να πηγαίνουν στη μονή αλλά με τουριστικά λεωφορεία ή ΙΧ αυτοκίνητα.
Κατά την ημέρα εκείνη οι άντρες έσφαζαν το γουρούνι που αγόραζαν μικρό (περίπου 15 – 20 κιλά) το καλοκαίρι και το εξέτρεφαν αυτούς τους μήνες με αποφάγια, βελανίδια και πασπάλι, με αποτέλεσμα να φτάνει την περίοδο των Χριστουγέννων περίπου τα 120 – 150 κιλά. Κατά τον τελευταίο μήνα το τάιζαν συνήθως με καλαμποκάλευρο, προκειμένου να κάνει περισσότερο λίπος που το αξιοποιούσαν, μετά το σφάξιμο, δεόντως. Στο σφάξιμο βοηθούσαν συνήθως κι άλλοι άνδρες, συγγενείς, φίλοι ή γείτονες επειδή ήταν δύσκολη… δουλειά και χρειαζόταν δύναμη για την ακινητοποίηση του ζώου αλλά και… χέρια στη συνέχεια για το καθάρισμά του. Παλιότερα κυκλοφορούσε σαν “ανέκδοτο” η περίπτωση ενός γουρουνιού που δεν κατάφερε ο ιδιοκτήτης του να το ακινητοποιήσει πλήρως την ώρα που προσπάθησε να το σφάξει, του ξέφυγε και έτρεχε μουγκρίζοντας να σωθεί στα στενά του χωριού, με το μαχαίρι καρφωμένο στο λαιμό του… Γιαυτό χρειάζονταν κυρίως πολλά χέρια.
Το σφάξιμο του γουρουνιού ήταν σαν μια γιορτή για όσους συμμετείχαν σ” αυτό, αφού πλαισιώνονταν από οινοποσία, ενώ οι νοικοκυρές κερνούσαν ό,τι φαγώσιμο συνοδευτικό μεζέ διέθεταν, όπως τουρσί, ελιές και τυρί αν υπήρχε. Οι πιο καλοί όμως μεζέδες προέρχονταν από το σφαγμένο ζώο, από το οποίο έκαναν τηγανιές. Πιο νόστιμα από οτιδήποτε άλλο όμως, ήταν τα «τσιγαρίδια». Επρόκειτο για κομματάκια ψαχνού κρέατος, που βρίσκονταν μέσα στο λίπος του γουρουνιού, το οποίο αφού έλιωναν ζεσταίνοντάς το σε υψηλή θερμοκρασία, το στράγγιζαν και έμεναν τα «τσιγαρίδια» τα οποία τηγάνιζαν. Στη συνέχεια το λίπος το άφηναν να ξαναπαγώσει και το διατηρούσν σε τενεκέδες ή κιούπια και το χρησιμοποιούσαν σαν βούτυρο στη μαγειρική, για πίτες ή για την παρασκευή γλυκισμάτων τα οποία μοσχοβολούσαν.
Έθιμα της παραμονής
Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, σε όλα τα σπίτια έτρωγαν νηστήσιμα με κυρίως πιάτο τη φασολάδα και ο γηραιότερος άνδρας της οικογένειας πριν από το φαγητό θύμιαζε το τραπέζι και όλο το σπίτι. Το έθιμο αυτό τηρείται ακόμη στο Ασβεστοχώρι.
Αφού έτρωγαν, ένας από τους γονείς ή τις γιαγιάδες ή παππούδες αποσπούσε για λίγο την προσοχή των παιδιών και κάποιος άλλος έριχνε λίγο νερό στο τζάκι και στη συνέχεια έλεγε πως «κατούρησε ο καλλικάντζαρος», εξάπτοντας τη φαντασία των παιδιών και δίνοντας την ευκαιρία στους πιο ηλικιωμένους να πούνε κάποια σχετικά παραμύθια…
Από τη δεκαετία του ’50, στη 1 περίπου τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, άνδρες και γυναίκες της χορωδίας του χωριού συγκεντρώνονται και “περιφέρονται” στους δρόμους του χωριού και ψάλλουν στις γειτονιές το “Χιόνια στο Καμπαναριό”. Η χορωδία αφού γυρίσει όλες τις γειτονιές καταλήγει στις 5 το πρωί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου αφού το ψάλλει για τελευταία φορά τα μέλη της πάνε και προσκυνούν τη “Γέννηση του Χριστού”. Την ώρα εκείνη αρχίζει και η θεία λειτουργία των Χριστουγέννων.
Είναι χαρακτηριστικό πως πολλοί κάτοικοι παρά την προχωρημένη ώρα ξαγρυπνούν και κερνούν στα μέλη της χορωδίας, διάφορα οινοπνευματώδη ή ζεστά ροφήματα για να ζεσταθούν, μιας και η θερμοκρασία συνήθως είναι κοντά ή κάτω από το “μηδέν” και διάφορα εδέσματα.
Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι
Το χοιρινό με πρασοσέλινο ήταν το κυρίως φαγητό των Χριστουγέννων στα περισσότερα σπίτια. Σε άλλα, των οποίων οι νοικοκύρηδες εξέτρεφαν κότες και γι αυτούς ίσως το χοιρινό ήταν «πολυτέλεια» έκαναν κοτόσουπα και κοτόπουλο ψητό. Κοτόσουπα μαγείρευαν και έτρωγαν συνήθως μετά τη θεία λειτουργία των Χριστουγέννων και όσοι νήστευαν, ώστε να μην τους πέσει το κυρίως φαγητό “βαρύ” μετά από τόσες μέρες νηστείας, όπως έλεγαν.
Απαραίτητοι στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι ήταν και οι λαχανοσαρμάδες που συμβόλιζαν το “σπαργάνωμα” του Χριστού από την Παναγία.
Νίκος Γιώτης
“Θύμα” της οικονομικής κρίσης έχει πέσει και το Δάσος Κουρί, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα φαινόμενα της παράνομης υλοτομίας, με αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές του να θυμίζουν “κρανίου τόπο”.
Μετά την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, το πρόβλημα της λαθροϋλοτομίας στο, ουσιαστικά αφύλαχτο, δάσος του Ασβεστοχωρίου έχει γίνει έντονο, αφού επιτελείται μία περιβαλλοντική καταστροφή. Κάποιοι ασυνείδητοι κόβουν τα δένδρα, τα οποία γίνονται καυσόξυλα στις σόμπες ή τα τζάκια τους, ενώ οι υπάλληλοι του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης φαίνεται να αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το δυσάρεστο αυτό φαινόμενο.
«Μέρες της γερμανικής κατοχής θυμίζει η λαθροϋλοτομία στο Κουρί», δήλωσε ηλικιωμένος συμπολίτης μας, που εξέφρασε την ελπίδα το φετινό χειμώνα να σταματήσει η καταστροφή του δάσους μας πριν να είναι αργά…
Ν. Γιώτης
“Μελωδική” ήταν και φέτος η Άγια Νύχτα της χριστιανοσύνης στο Ασβεστοχώρι, χάρη στα μέλη της Χορωδίας του, τα οποία τηρώντας την παράδοση 71 ετών, τραγούδησαν από τη 1 τα ξημερώματα, επί τέσσερις συνεχείς ώρες, το εορταστικό τραγούδι “Χιόνια στο Καμπαναριό”.
Τα μέλη της, υπό την καθοδήγηση του Δημήτρη Κεχαγιά, τραγούδησαν το “Χιόνια στο Καμπαναριό” σε πολλές γειτονιές του Ασβεστοχωρίου.
Πολλοί Ασβεστοχωρίτες, ντόπιοι και νέοι κάτοικοι περίμεναν και φέτος, ξαγρυπνώντας κι αυτοί μαζί με τους χορωδούς, να τους ακούσουν, να τους ευχαριστήσουν και να τους… ζεστάνουν λίγο και τους υποδέχθηκαν έξω από τα σπίτια τους με ποτά, γλυκίσματα, αφεψήματα και φρούτα. Κάθε φορά η ατμόσφαιρα “ζεσταίνονταν”, παρότι η θερμοκρασία εκείνες τις ώρες ήταν χαμηλή, και οι ευχές έπαιρναν και έδιναν. Χειραψίες, αλληλοασπασμοί και αναχώρηση για μια άλλη γειτονιά, ενώ σε ορισμένα παράθυρα ή μπαλκόνια διακρίνονται και κάποια πρόσωπα αγουροξυπνημένα που παρακολουθούσαν τις παραπάνω σκηνές με έκπληξη, ίσως, επειδή ήταν η πρώτη φορά που τις ζούσαν. Ορισμένοι από αυτούς άνοιγαν το παράθυρο και εύχονταν “και του χρόνου”. Άλλοι πάλι όχι. Ίσως πίστευαν πως ήταν μέρος του… ονείρου που έβλεπαν νωρίτερα στον ύπνο τους. Γιατί όντως όλα αυτά αν τα ζήσεις από κοντά, μοιάζουν ονειρεμένα…
Πρόκειται για μια βραδιά διαφορετική από όλες τις άλλες του χρόνου για τους συμμετέχοντες, γι αυτό και ορισμένοι αν και έχουν περάσει τα… 80, όπως ο Στέλιος Πρασάς, συνοδευόμενος από τη σύζυγο του Σταυρούλα Δούδη, εξέπεμπαν μια “νεανική αύρα” και δεν υπολείπονταν σε ζωντάνια των νεώτερών τους στη χορωδία και “σκαρφάλωναν” με την ίδια μ’ εκείνους ευκολία τις ανηφοριές του Ασβεστοχωρίου.
Το βράδυ αυτό όλα έχουν την ομορφιά τους. Ακόμη και η αγωνία αν σε μια γειτονιά υπάρξει κάποιος που θα βγει να τους κεράσει ή αν ανάψει έστω τα φώτα για να τους δείξει ότι τους άκουσε. Αλλά και να μη συμβεί κάτι τέτοιο δεν πτοούνται. Λες και είναι “ταγμένοι” να ξενυχτήσουν τραγουδώντας το συγκεκριμένο τραγούδι, διατηρώντας το έθιμο είτε τους ακούει κάποιος είτε όχι. Ξέρουν ότι στην επόμενη γειτονιά κάποιοι περιμένουν να τους ακούσουν, δίνοντάς τους εκτός από τα σχετικά κεράσματα και μια… ηθική ικανοποίηση. Εκτός από τα κεράσματα, πάντως, υπάρχουν και συνδημότες μας που προσφέρουν χρήματα, τα οποία καταγράφουν οι χορωδοί και στο τέλος ανακοινώνουν το συνολικό ποσό που συγκεντρώθηκε και τα ονόματα αυτών που τα πρόσφεραν. Με τα χρήματα αυτά παλιότερα οι συμμετέχοντες πήγαιναν σε μια ταβέρνα “για τη σύσφιξη των σχέσεών τους”, όπως έλεγαν, ενώ τα τελευταία χρόνια πηγαίνουν μια εκδρομή.
Σε όλη τη διάρκεια της “ευλογημένης” αυτής νύχτας τα πειράγματα μεταξύ των χορωδών ήταν και φέτος συνεχή.
Το ευχάριστο -για όσους αγαπούν το έθιμο- είναι ότι φαίνεται πως υπάρχει μία ανανέωση στα μέλη που συμμετέχουν στη χορωδία τη συγκεκριμένη βραδιά, τόσο σε πρόσωπα, αλλά το πιο ελπιδοφόρο είναι σε νέους ηλικιακά, οι οποίοι ίσως αποτελέσουν τη διάδοχη κατάσταση, δεδομένου ότι ηλικιωμένοι χορωδοί σταδιακά αποσύρονται. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τη μαθήτρια Δημοτικού Ζωή Σαμακά, η οποία από πέρσι συμμετέχει με τον πατέρα της (φέτος συμμετείχε και η μητέρα της Αναστασία Βούσκα), ενώ φέτος για πρώτη φορά συμμετείχαν η μαθήτρια Γυμνασίου Μαρία Καμαδάνη, ο μαθητής Λυκείου Χάρης Σιτσιάνης, εγγονός του αείμνηστου χορωδού Κωνσταντίνου Κάλου, καθώς και η φοιτήτρια Σωτηρία Αραμπατζόγλου.
Φέτος για πρώτη φορά οι χορωδοί συγκεντρώθηκαν στη 1 π.μ. στην Αίθουσα του Λαογραφικού Μουσικοχορευτικού Συλλόγου στο κτίριο της πρώην Κοινότητας Ασβεστοχωρίου -και όχι στο ΚΑΠΗ όπως συνέβαινε επί χρόνια- για μία πρόβα και από κει άρχισε η… βόλτα τους σε γειτονιές της κωμόπολης.
Προβληματισμένη, κατά διαστήματα ήταν και φέτος από την αρχή, η Σταυρούλα Δούδη που επί δεκαετίες με τον σύζυγό της, συμμετέχουν σ’ αυτήν την… ιεροτελεστία, όπως θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε, επειδή δεν “έβγαιναν” οι φωνές όπως θα έπρεπε, προτρέποντας τον μαέστρο Δημήτρη Κεχαγιά “να αλλάξει τόνο”, αλλά στη συνέχεια άρχισε κι εκείνη να χαμογελά αφού μετά τα πρώτα “φάλτσα” που υπήρχαν η ομάδα “έδεσε” και το συνολικό άκουσμα ήταν καλύτερο.
Συγκινημένη περίμενε και άκουσε το εορταστικό τραγούδι η 91 ετών Κατίνα Κακατέλη, η οποία ευχαρίστησε τους χορωδούς για τη χαρά που -όπως είπε- της έδωσαν.
Από τα εύθυμα της φετινής βραδιάς ήταν ότι για πρώτη φορά κάποιοι οικοδεσπότες ζητούσαν και έβγαιναν αναμνηστικές… σέλφι με τους χορωδούς, ίσως και για να τις αναρτήσουν στα “κοινωνικά δίκτυα”…
Οι χορωδοί έζησαν και μία συγκλονιστική εμπειρία, αφού μπροστά τους ξετυλίχτηκε στις 2.15 τα ξημερώματα μία σκηνή… αστυνομικής ταινίας, όταν ευρισκόμενοι στον κεντρικό δρόμο του Ασβεστοχωρίου -λίγα μέτρα πιο πάνω από το χώρο όπου στεγαζόταν το ΙΚΑ- περιπολικό που περιπολούσε μετά τα αλλεπάλληλα κρούσματα διαρρήξεων το τελευταίο διάστημα στην κωμόπολή μας, σταμάτησε ζητώντας κάποιες πληροφορίες από τους διερχόμενους. Τη στιγμή εκείνη οι αστυνομικοί εντόπισαν ένα όχημα παρόμοιο με αυτό που αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες πως χρησιμοποιούν οι διαρρήκτες. Το ακινητοποίησαν και με την απειλή των όπλων τους έκαναν εξακρίβωση στοιχείων, από την οποία αποδείχθηκε πως δεν επρόκειτο για διαρρήκτη αλλά για επιχειρηματία νυχτερινού κέντρου που δραστηριοποιείται στην περιοχή.
Μετά από πολλά χρόνια απουσίαζε από την χορωδία ο Νικηφόρος Χορτατσιάνης, επειδή έχασε προ μηνών τη σύζυγό του. Η χορωδία -πάντως- τιμητικά τραγούδησε το τραγούδι σε κοντινή απόσταση από το σπίτι του, κι όχι απ’ έξω όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Φέτος απουσίαζε επίσης και η Αυγερινή Λεμοντζή ή οποία ήταν στην ομάδα γυναικών που συμμετείχαν στο έθιμο από το 1956. Τιμητικά στις 3.30 π.μ. τραγούδησαν έξω από το σπίτι της κι εκείνη βγήκε και κέρασε τους χορωδούς.
Δεν έλειψαν πάντως και οι εκτός Ασβεστοχωρίου συμμετοχές. Για μία ακόμη χρονιά ήρθε από τον Χορτιάτη και πλαισίωσε τη χορωδία ο Βασίλης Νουβάκης, ενώ για πρώτη φορά ήρθε από το Ρετζίκι ο Ιωακείμ Αναγνώστου, ο οποίος δήλωνε εντυπωσιασμένος!
Η χορωδία τα φετινά Χριστούγεννα τραγούδησε το “Χιόνια στο καμπαναριό” σε μία γειτονιά λιγότερη, αφού η Ιφιγένεια Κίνη, η οποία επί σειρά ετών περίμενε -γύρω στις 3.45 τα ξημερώματα τους χορωδούς να τραγουδήσουν και να τους κεράσει, έφυγε πρόσφατα από κοντά μας χτυπημένη από την επάρατη νόσο…
Το ποσό που συγκεντρώθηκε φέτος στην όμορφη αυτή “χορωδιακή περιπλάνηση”, ανήλθε σε 450 ευρώ. Προτείνουμε στους υπευθύνους της χορωδίας, τα χρήματα αυτά -αντί μιας δωρεάν ημερήσιας εκδρομής των χορωδών που πραγματοποιούν κάθε χρόνο- να προσφερθούν για την κάλυψη μέρους των εξόδων του δεύτερου χειρουργείου του συμπατριώτη μας Ντίνου Κεσσανιώτη, για την αφαίρεση όγκου από τον πνεύμονα. Σημειώνεται πως εδώ και καιρό έχει υπάρξει διαδικτυακά έκκληση για τη συγκέντρωση χρημάτων για τον παραπάνω σκοπό…
Οι στίχοι του τραγουδιού που ερμήνευσε και φέτος η χορωδία την παραμονή των Χριστουγέννων είναι οι εξής:
Χιόνια στο καμπαναριό,
που Χριστούγεννα σημαίνει.
Χιόνια στο καμπαναριό,
ξύπνησε όλο το χωριό.
Κι όλοι παν στην εκκλησιά,
το Χριστό να προσκυνήσουν.
Κι όλοι παν στην εκκλησιά,
λάμπει απόψε η Παναγιά.
Τέτοια νύχτα ήταν παιδιά,
που γεννήθηκε ο Χριστός μας.
Τέτοια νύχτα ήταν παιδιά,
κι είχαν χιόνια τα κλαδιά.
Εγεννήθηκες χωρίς,
στρωματάκι καλέ μας Χριστούλη.
Εγεννήθηκες χωρίς,
μια σκουφίτσα να φορείς.
Χιόνια στο καμπαναριό,
που Χριστούγεννα σημαίνει.
Χιόνια στο καμπαναριό,
ξύπνησε όλο το χωριό.
Για την ιστορία αναφέρουμε (αλφαβητικά) τα ονόματα των συμμετεχόντων φέτος στη χορωδία και ήταν οι: Ιωακείμ Αναγνώστου, Ντίνα Αντωνοπούλου, Σωτηρία Αραμπατζόγλου, Αναστασία Βούσκα, Μαρία Γέρου, Ελένη Γηρούκα, Σταυρούλα Δούδη – Πρασά, Αναστασία Δούκα, Μαρία Δούνα, Μαρία Ζέκου, Στέφανος Κακατέλης, Μαρία Καμαδάνη, Δημήτρης Κεχαγιάς (μαέστρος), Μαρία Κυριαζή – Σιββά, Ειρήνη Λάππα, Αυγερινή Λεμοντζή, Βασίλης Νουβάκης, Στέλιος Πρασάς, Ζωή Σαμακά, Δημήτρης Σαμακάς, Αλέκος Σιββάς, Χάρης Σιτσιάνης, Φανή Σολωμού, Όλγα Χατζηνείρου.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΑ ΦΕΤΙΝΑ… “ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ” ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΣΒΕΣΤΟΧΩΡΙΟΥ
Νίκος Γιώτης
Δύο ώρες σφοδρής χιονόπτωσης -από τις 5 το πρωί- ήταν αρκετές, προκειμένου να ντυθεί, για πρώτη φορά φέτος, στα λευκά το Ασβεστοχώρι.
Παρότι η χιονόπτωση συνεχίζεται -με μικρότερη όμως ένταση- “τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί στο Ασβεστοχώρι λειτουργούν κανονικά”, όπως δήλωσε στην ηλεκτρονική εφημερίδα testasv.local ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Περιβάλλοντος και υπεύθυνος Αποχιονισμού του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη, Γιάννης Ντίτσιος.
Ν.Γ.
Αναζήτηση
Αρχείο
- Σεπτέμβριος 2023
- Μάρτιος 2023
- Φεβρουάριος 2023
- Ιανουάριος 2023
- Δεκέμβριος 2022
- Ιούλιος 2022
- Μάιος 2022
- Μάρτιος 2022
- Δεκέμβριος 2021
- Ιούλιος 2021
- Μάιος 2021
- Δεκέμβριος 2020
- Σεπτέμβριος 2020
- Ιούλιος 2020
- Απρίλιος 2020
- Φεβρουάριος 2020
- Ιανουάριος 2020
- Δεκέμβριος 2019
- Νοέμβριος 2019
- Οκτώβριος 2019
- Σεπτέμβριος 2019
- Ιούλιος 2019
- Ιούνιος 2019
- Μάιος 2019
- Απρίλιος 2019
- Μάρτιος 2019
- Φεβρουάριος 2019
- Ιανουάριος 2019
- Δεκέμβριος 2018
- Νοέμβριος 2018
- Οκτώβριος 2018
- Αύγουστος 2018
- Ιούλιος 2018
- Ιούνιος 2018
- Μάιος 2018
- Απρίλιος 2018
- Μάρτιος 2018
- Φεβρουάριος 2018
- Ιανουάριος 2018
- Δεκέμβριος 2017
- Νοέμβριος 2017
- Οκτώβριος 2017
- Σεπτέμβριος 2017
- Αύγουστος 2017
- Ιούλιος 2017
- Ιούνιος 2017
- Μάιος 2017
- Απρίλιος 2017
- Μάρτιος 2017
- Φεβρουάριος 2017
- Ιανουάριος 2017
- Δεκέμβριος 2016
- Νοέμβριος 2016
- Οκτώβριος 2016
- Σεπτέμβριος 2016
- Αύγουστος 2016
- Ιούλιος 2016
- Ιούνιος 2016
- Μάιος 2016
- Απρίλιος 2016
- Μάρτιος 2016
- Φεβρουάριος 2016
- Ιανουάριος 2016
- Δεκέμβριος 2015
- Νοέμβριος 2015
- Οκτώβριος 2015
- Σεπτέμβριος 2015
- Αύγουστος 2015
- Ιούλιος 2015
- Ιούνιος 2015
- Μάιος 2015
- Απρίλιος 2015
- Μάρτιος 2015
- Φεβρουάριος 2015
- Ιανουάριος 2015
- Δεκέμβριος 2014
- Νοέμβριος 2014
- Οκτώβριος 2014
- Σεπτέμβριος 2014
- Αύγουστος 2014
- Ιούλιος 2014
- Ιούνιος 2014
- Μάιος 2014
- Απρίλιος 2014
- Μάρτιος 2014
- Φεβρουάριος 2014
- Ιανουάριος 2014
- Δεκέμβριος 2013
- Νοέμβριος 2013
- Οκτώβριος 2013
- Σεπτέμβριος 2013
- Αύγουστος 2013
- Ιούλιος 2013
- Ιούνιος 2013
- Μάιος 2013
- Απρίλιος 2013
- Μάρτιος 2013
- Φεβρουάριος 2013
- Ιανουάριος 2013
- Δεκέμβριος 2012
- Νοέμβριος 2012
- Οκτώβριος 2012
- Σεπτέμβριος 2012
- Αύγουστος 2012
- Ιούλιος 2012
- Ιούνιος 2012
- Μάιος 2012
- Απρίλιος 2012
- Μάρτιος 2012
- Φεβρουάριος 2012
- Ιανουάριος 2012
- Αύγουστος 2011
- Ιούλιος 2011
- Ιανουάριος 2011