Προσβάλει τη νοημοσύνη του μέσου δημότη η υπερπροβολή των αυτονόητων δράσεων της δημοτικής διοίκησης – Απουσιάζουν οι οικολογικές ευαισθησίες και η εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
Άρθρο του ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΣΤΟΡΑ
Δημοσιογράφου – Μέλους της ΕΣΗΕΜΘ και της International Federation of Journalists
Το μαγικό ραβδί της ψηφοθηρίας μεταμορφώνει τις τελευταίες ημέρες το Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη. Καλλωπίζονται οι παιδικές χαρές και τα παρτέρια, αλλάζονται οι πλάκες στα πεζοδρόμια, «τρέχουν» έργα ανάπλασης. Αναμενόμενα όλα αυτά και προβλέψιμα. Είναι όμως ο Δήμος Πυλαίας-Χορτιάτη ένα Δήμος πρότυπο; Διοικείται με σύγχρονες αντιλήψεις; Οι υποδομές του είναι φιλικές για του δημότες και κάνουν τη ζωή τους καλύτερη; Υπάρχει οικολογική αντίληψη; Υπάρχει φιλοζωική ευαισθησία για τα αδέσποτα; Να λοιπόν κάποια βασικά ερωτήματα τα οποία επιβάλλεται να αποτελέσουν τη βάση προβληματισμού καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία των αυτοδιοίκητων εκλογών.
Εχθρός του καλού είναι, πάντα, το καλύτερο, αλλά ετούτη η φιλοσοφική αντίληψη δεν μπορεί να αποτελέσει τεκμήριο αθωότητας για τη δημοτική αρχή η οποία διοικεί τον διευρυμένο δήμο επί 3,5 χρόνια και τον τέως Δήμο Πανοράματος 15,5 συνολικά χρόνια! Χρονικό διάστημα το οποίο, εάν ξεπεράσουμε την ηθική πρόκληση για υπερβολική παρουσία του κ. Καϊτεζίδη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο χρόνος ήταν τεράστιος ώστε με τις πολιτικές του να αναμορφωθεί ο Δήμος.
Κρινόμενο με ρεαλισμό το έργο της δημοτικής αρχής χαρακτηρίζεται ελλιπές σε σύγκριση με τις δράσεις που αναπτύσσονται στους σύγχρονους ευρωπαϊκούς Δήμους.
Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης της προόδου και του εκσυγχρονισμού. Για παράδειγμα στη Στοκχόλμη, πόλη η οποία έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα του αλληλοσεβασμού μεταξύ των πολιτών και της δημοτικής αρχής, στο τέλος της δεκαετίας του ’90 έγινε δημοψήφισμα προκειμένου να αποφασίσουν οι πολίτες πού θα διατεθούν τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τις παραβάσεις του δακτυλίου του κέντρου της πόλης. Οι πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν εάν θα πρέπει να διατεθούν για τις υποδομές της υγείας, την οικολογία ή την εκπαίδευση.
Άλλο ένα παράδειγμα. Πώς δείχνει την ευαισθησία του για τα ζώα ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης;
Μία γνώριμη εικόνα από την κεντρική πλατεία του Ασβεστοχωρίου, όπου τα αδέσποτα περιφέρονται αναζητώντας τροφή
Οι Τούρκοι “ανακάλυψαν” έναν πρωτότυπο τρόπο για να βοηθήσουν τα αδέσποτα ζώα, φροντίζοντας ταυτόχρονα και το περιβάλλον. Τοποθέτησαν ειδικές μηχανές ανακύκλωσης, όπου οι πολίτες μπορούν να πετάνε τα μπουκαλάκια με το νερό, αφού πρώτα αδειάσουν το περιεχόμενο που περισσεύει. Ως αποτέλεσμα, η μηχανή μεταφέρει το νερό στο δοχείο που βρίσκεται στο κάτω μέρος και αδειάζει τροφή ισάξια του ποσού, που κοστίζει το ανακυκλωμένο μπουκάλι!
Στην Ελλάδα σε κανέναν μεγάλο Δήμο δεν πρόκειται να οδηγήσουν τους πολίτες σε παρόμοιες διαδικασίες, ούτε σε διαβούλευση για τα σημαντικά θέματα. Οι πολιτικές που ακολουθούνται είναι, συνήθως, αντιγραφή των πολιτικών της κεντρικής εξουσίας. Κοντόφθαλμες, με τη σφραγίδα της ψηφοθηρίας, στη λογική του πυροτεχνήματος προκειμένου να εντυπωσιαστούν οι δημότες και να «καταθέσουν» την ψήφο τους στη δημοτική εξουσία.
Απ’ αυτή τη λογική δε μπόρεσε να ξεφύγει η νυν δημοτική αρχή του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη η οποία διαλαλεί το αυτονόητο. Το έργο δηλαδή για το οποίο εξελέγη. Δράσεις οι οποίες είτε επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε προκύπτουν από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ σε τέτοιο βαθμό που η δημοτική αρχή θα κινδύνευε να κατηγορηθεί για παράβαση καθήκοντος εάν δεν τις υλοποιούσε. Μία βόλτα στο διαδίκτυο επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Όλοι οι εγχώριοι δήμοι έχουν, σχεδόν, πανομοιότυπο μοντέλο δράσεων.
Ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη δεν πρωτοπορεί. Αντιθέτως στερείται φαντασίας και φρέσκων δημιουργικών ιδεών για ουσιαστικές δράσεις στο δήμο που θα αλλάξουν την εικόνα του. O κ. Καϊτεζίδης «επενδύει» στα επικοινωνιακά τρικ και αδυνατεί να ανταποκριθεί σε θέματα που έχουν γίνει «βραχνάς» για τους δημότες (έλλειψη πεζοδρομίων, διαδρομές περιπάτου, κυκλοφοριακό, θεματικά πάρκα κ.α.) .
Ο Δήμος Πυλαίας- Χορτιάτη έχει το προνόμιο να διαθέτει εκατοντάδες στρέμματα φυσικής ομορφιάς τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα για τους προαναφερθέντες λόγους.
Κατά την γνώμη μου η οικολογική συνείδηση είναι μια υπόθεση κουλτούρας. Τα κόμματα και οι δημοτικές παρατάξεις αν δεν αλωθούν σε καθημερινές οικολογικές πρακτικές δεν θα πείσουν ποτέ ότι το οικολογικό τους πρόγραμμα δεν είναι ένα προεκλογικό δίχτυ για ψηφοφόρους.
Η δημοτική αρχή του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη δεν επένδυσε στην οικολογία. Οι αποσπασματικές ενέργειες με τις επικοινωνιακού χαρακτήρα δενδροφυτεύσεις δεν πείθουν ότι η δημοτική αρχή, που έκανε βούκινο την τοποθέτηση των φωτοβολταϊκών πάνελ στην ταράτσα του δήμου και στο κολυμβητήριο, έχει οικολογικές ευαισθησίες.
Δάσος Κουρί
Σ’ όλα αυτά εάν προσθέσουμε την πλήρη εγκατάλειψη του μοναδικού ίσως, δάσους βελανιδιάς στο νομό Θεσσαλονίκης, του Κουρί, θα ήταν ουτοπία να απαιτήσουμε από τη δημοτική αρχή να κάνει σχέδια για να δραστηριοποιηθεί στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σε συνεργασία με ιδιώτες ώστε να προκύπτουν έσοδα για τον δήμο όπως κάνουν πολλές πόλεις της Γερμανίας και της Δανίας.
Ένας προσεκτικός παρατηρητής των δράσεων του Δήμου που προβάλλονται από την έκδοση-πρόκληση «Έχω νέα» θα διαπιστώσει ότι γίνεται επιλεκτική ενημέρωση από τo πανάκριβο έντυπο από το οποίο υπερπροβάλονται ως «μεγάλες δημοτικές δράσεις» τα αυτονόητα.
Η υποκρισία είναι διακριτή και σε θέματα ευαισθησίας για τα αδέσποτα. «Η προστασία των αδέσποτων είναι πάνω απ’ όλα δείγμα πολιτισμού κι εμείς στο δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη έχουμε αποδείξει όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις ότι είμαστε πολιτισμένοι, φιλάνθρωποι» δηλώνει ο δήμαρχος Ιγνάτιος Καϊτεζίδης. Τι απαντούν οι υπεύθυνοι των φιλοζωικών φορέων; «Επιμένουμε και ζητούμε από τον Δήμο μας την έντιμη αντιμετώπιση και νόμιμη διαχείριση των αδέσποτων ζώων»!